De Symfonie van het Geluk

Hervind met behulp van de natuur de oorspronkelijke blauwdruk van je ziel 

Door Wytske Jónás, 16 september 2018

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb. Over spirituele groei, ascentie, bloemen en kruiden of kortweg over Liefde. De afgelopen weken ontvouwden zich als een tijd waarin alle groei van de laatste maanden geïntegreerd mocht worden. Ik voelde een nieuw Pad zich openen en raakte doordrongen van een nog dieper gevoel van Thuiskomen. Alles klopt, alle stukken vallen mooi in elkaar; een groot innerlijk Ja deed zich weerklinken in het binnenste van mijn wezen, verwarmde mijn botten en leidde via het bloed het Leven dat door mij heen wil stromen in de richting van een diepe zielsvervulling.

Het is een proces dat nu nog altijd aan de gang is en dat de aandacht heel erg naar binnen doet keren. Zodanig, dat ik me bewust een tijdje terzijde heb gehouden van allerlei activiteiten op de sociale media; het voelde niet goed om berichten de wereld in te zenden die zo’n mooi en schoon proces te kijk stelden. Net als de eerste, tedere stappen op weg naar een nieuwe prachtige symfonie die het liefst binnen de veilige en afgebakende ruimte van de studio afgelegd willen worden, en die pas ten gehore wordt gebracht wanneer alles uiteindelijk tot één harmonieuze samenklank is samengevoegd.

Dit alles betekent overigens allerminst dat ik geen tijd meer heb voor mijn praktijk en mijn cliënten. Integendeel, het lijkt drukker dan ooit de afgelopen weken en ik neem helderzintuiglijk waar dat mijn cliënten eveneens profiteren van de mooie veranderingen. Het is een groots en wonderlijk spel van synchroniciteit waarbij alles in elkaar samenvalt.

Stille Dienstbaarheid

Sinds ik met de bloemen, planten en kruiden in aanraking ben gekomen, is er innerlijk in mij veel bewogen en verschoven. Ook mijn verdiepte verbinding met Venus draagt daar wezenlijk aan bij. Over deze thema´s heb ik de afgelopen maanden meerdere keren geschreven. Er is iets in mij aangeraakt wat heel oud is en diep gelukschenkend is. De mooie Vrouwe die ik toen tegenkwam in een van mijn meditaties is bij me gebleven en blijft mij inwijden in de alchemie van de bloemen, planten en kruiden. Meestal verschijnt ze in een Aziatische gedaante, Chinees of anderszins oosters, en vrijwel altijd omringd door bloemen. Ze is immer liefdevol en wijs en helpt me eraan herinneren dat dit niet de eerste keer is dat ik op aarde met de geneeskracht van de natuur werk. Er zijn echter levens geweest dat ik dat met de dood moest bekopen, vooral in het Europa van de middeleeuwen en later.

Het Pad dat zij me opnieuw onderwijst is het Pad van de Natuur en tevens het Pad van Stille Dienstbaarheid. Zij behoeft geen glans, noch fancy glamour. Dit laatste is essentieel omdat het aureool van glamour of verheerlijking veel van de kracht van dit pad zou ontnemen; de aandacht raakt versnipperd en in het ongunstigste geval zou de energie vooral uitgaan naar het voortdurend zuiver proberen te houden van de boodschap en de essentie ervan, en om deze keer op keer te behoeden voor ontheiliging. Het Pad werkt krachtiger juist wanneer zij in stilte bewandeld wordt, onttrokken aan de nieuwsgierige blikken van ongenodigden.

Wat schenkt de Natuur ons? De Natuur schenkt ons het elixir van Leven en Onsterfelijkheid. Daarvoor dienen wij eerst onze intimiteit met haar te verdiepen. Ze vraagt van ons dat we opnieuw een deelnemend bewustzijn worden, in synergie en harmonie levend met haar, en met Al Wat Is. In een vorige blog noemde ik dit het ‘deva-bewustzijn’, maar je zou het ook kunnen zien als dat je zelf helemaal fluïde wordt en elk moment het wezen van datgene wat jou omringt kunt binnengaan. En dat het ‘andere’ eveneens jóuw wezen binnen kan gaan. Of het nu een plant is, bloem, een berg, een beek of de wind en de regen. In een fluïde ‘eenheidsbewustzijn’ kun je alles ervaren, zowel vanuit het perspectief van de Schepper als de Schepping. Jij wordt de schepper en het geschapene. Een stapje verder houdt ook dit onderscheid op, net als het onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk. De dualiteit wordt ontstegen en er is één continuüm. Dit is de eenheid waaruit alles is voortgekomen.

Grote Uitzuivering

Al sinds jong meisje voel ik de boodschappen van de natuur –van bomen, bloemen en dieren. In een mum van tijd bevind ik me in het wezen ervan en mag ik iets meekrijgen van hun essentie. Of dit nu over schoonheid, liefde, eenheid of tijdloosheid gaat. Ik word het water en het water wordt mij –de nimf ontwaakt. Of het wezen in de berg of de godin die de stervelingen op aarde het licht van de sterren en de nectar van liefde aanreikt. De dingen die worden aangeraakt, komen tot leven. En alle tot leven gewekte dingen beginnen hun weg af te leggen, precies in de richting waar ze bedoeld zijn te gaan en datgene en diegenen bereikend die hun essentie in zich op kunnen nemen.

Precies op dit kruispunt nu, waar wegen in de natuur samenkomen, raak ik gefascineerd door de verhalen over de godin ver achter de bergen die haar vertrouwelingen inwijdt in de geheimen van het levenselixer dat in de natuur te vinden is. Van verhalen over mannen en vrouwen die ervoor kiezen om de wereldse illusies los te laten en ‘in communie’ te gaan met de planten. Ze trekken daarbij de heuvels in op zoek naar die planten en kruiden die spontaan tegen hen beginnen te praten. Het grote uitzuiveringsproces is voor hen begonnen. Ook ik ervaar dit nu zo: hoe meer ik de essentie van de kruiden en bloemen tot me neem, hoe dieper mijn fysieke lichaam wordt gereinigd en gezuiverd. Verstopte kanalen kunnen nu helemaal vrij komen waardoor ik nog subtieler kan voelen en waarnemen.

Dat uitzuiveren is een kwetsbaar proces en dient zorgvuldig te gebeuren. Het gaat over de cumulatie, de opeenhoping van verstokte levensenergie door vele incarnaties heen. Onze fysieke zwakke plekken vertellen ons alles over de energie waarmee onze ziel haar weg is begonnen af te leggen, over waar deze uit balans is geraakt en wat er nodig is voor het allermooiste, het allerinnigste wat in onszelf plaats kan vinden: het heilige huwelijk tussen de mannelijke en de vrouwelijke energie in onszelf, waarbij de twee volledig weer met elkaar in balans zijn en in elkaar zijn opgegaan (maar die, zolang we nog in dit aardse vertoeven, op ieder moment weer even los van elkaar kunnen dansen. Vrij, onbevreesd en vooral ongewond. Want vaak is één van de twee in onszelf dieper verwond dan de ander en gaat de minst gewonde overheersen, of juist diegene die diep gewond is. Dit heeft echter weinig met heelheid te maken, maar meer met overleving.)

Goddelijke Blauwdruk

Bloemen en planten kunnen ons de weg terug naar heelheid tonen, omdat ze ons de goddelijke blauwdruk van onszelf en van onze ziel voorhouden. Wie zichzelf toestaat er gevoelig voor te worden, kan eveneens merken dat het de planten en bloemen zelf zijn die een uitnodiging aan ons doen uitreiken. Werkelijk alles wat leeft is omringd door een elektromagnetisch veld en het is via deze velden dat gecommuniceerd wordt, ook door de plantenwereld. Zij voelen aan wat aan ons ‘ontbreekt’ en kunnen vervolgens in ons gezichtsveld verschijnen –soms tot herhaling toe. Dit geldt ook voor die planten die we doorgaans als onkruid bestempelen, zoals paardenbloemen en brandnetel. Of heermoes en vogelmuur.

Alles in de natuur zingt het loflied van de Schepping en bloemen en planten zijn de uitdrukking van de Liefde en het Licht van de Schepper. In die hoedanigheid reageren ze precies zoals elk wezen dat de Liefde voorleeft zou reageren wanneer ze in de buurt zijn van iets of iemand die die Liefde ontbeert: ze bieden die Liefde aan dit wezen aan. Als mensen met een vrije wil is het aan ons om te beslissen of wij dit aanbod aannemen of niet. Om te kiezen voor de oorspronkelijke blauwdruk van ons goddelijke wezen of om door te gaan binnen het vervormde patroon van deze blauwdruk dat vervolgens keer op keer, leven na leven, die condities schept die precies aan dit vervormde patroon beantwoorden. Een vervormd patroon wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door een wond of door energie die anderszins uit balans is geraakt tijdens de reis die onze zielen gemaakt hebben tot nu toe. Denk bijvoorbeeld aan overlevingspatronen of angsten die telkens weer opnieuw getriggerd kunnen worden.

Een vervormde blauwdruk kan niet anders dan zijn vervormde patroon herhalen, soms leven na leven. Pas als de persoon in kwestie zich bewust wordt wat er aan de hand is, kan dit veranderen. Daarbij is meestal hulp nodig en precies hierin heeft de Natuur ons voorzien. De hele Natuur is eigenlijk een groot cadeau aan ons en zichzelf (hoewel wij ook diezelfde natuur natuurlijk zijn) om ons te herinneren aan onze oorspronkelijke blauwdruk en ons te laten zien wat we nodig hebben om weer heel te worden. Zo heb ik de afgelopen maanden aan den lijve ondervonden hoe heilzaam de effecten van kruiden, bloemen en planten zijn. Ik voel me gezonder, fitter en mijn huid is stralender. Mijn bloedsuikerspiegel is verbeterd en bepaalde klachten, die het gevolg leken te zijn van een te vroeg en snel doorlopen overgang, zijn drastisch verbeterd. Ik ben de plantenwereld hier zeer dankbaar voor.

Het is overigens een feit dat de geneeskunde op aarde ooit is begonnen als plantengeneeskunde. Ook nu nog staan planten aan de basis van de moderne westerse geneeskunde. Werkzame bestanddelen in medicijnen zijn doorgaans gebaseerd op de werkzame stoffen in planten, alhoewel ze tegenwoordig dikwijls geïsoleerd worden uit de volledige plant of synthetisch worden nagemaakt –met alle gevolgen en bijwerkingen van dien.

Het uitzuiveringsproces in mijn lichaam gaat nog altijd door en het gebeurt dat ik in meditaties krijg aangereikt welke plant of bloem goed voor mij is. Zo kreeg ik een paar dagen geleden nog de naam ‘koningskaars’ door en zag ik daarbij een beeld van de hele plant. Van deze plant had ik nog niet eerder gehoord en later ontdekte ik, dat niet alleen het beeld dat ik had ontvangen klopte bij de naam ervan, maar ook dat deze vooral heilzaam is voor de luchtwegen en longen –een orgaansysteem dat inderdaad al incarnaties lang mijn zwakke plek is en waarmee ik in dit huidige leven veel bezig ben om dit te helen. Gisteren tijdens een fietstocht kwam ik de koningskaars plots in vivo tegen, op een plaats waar ik hem allerminst verwachtte.

Explosie van Geluk

Hoe gaat dat dan in zijn werk om zo ontvankelijk te worden vanbinnen, dat je boodschappen uit de plantenwereld kunt ontvangen, vraag je je misschien af? Een deel van het antwoord bevindt zich reeds in het eerste deel van de vraag, want het is precies dat: ontvankelijk worden vanbinnen. De wens hebben om zo zuiver mogelijk te zijn, als kanaal en doorgeefluik. Het begint met de planten en de bloemen met respect en liefde te behandelen, tegen ze te praten als je vrienden. Zij zijn medereizigers op je pad en hun wens is het jou het volmaakte patroon van de schepping te spiegelen (en dus ook jouw volmaakte patroon). Zend je dankbaarheid naar hen uit en vraag of ze je willen helpen. En of ze jou willen laten zien hoe jij hen kunt helpen.

Ergens, tijdens een van deze momenten, kan dan een explosie van geluk je wezen binnen komen dringen. Het is de bloem of de plant die zichzelf in haar ware zijn, haar goddelijke essentie, aan je onthult. En ze laat je precies dat zien, wat jij op dat moment kunt ontvangen: haar geschiedenis, of haar medicinale werking, of haar rol binnen het geheel van de natuur. Ze kan je zelfs meenemen naar een oertijd waarin er überhaupt nog geen mensen op aarde rondliepen. Wat ze je ook laat zien: aanvaard het met genoegen en neem niet meer dan je krijgt. Het kan zijn dat dit het begin is van een levende dialoog tussen jou en het wezen van de bloem of plant, het begin van een inwijding in haar wereld van wonderen. Zo’n inwijding kan dagen of weken duren: dat kan subtiel gaan, met progressieve inzichten die je verwerft, of heel explosief (zoals ik de afgelopen maanden regelmatig meemaakte).

Meerdere bloemen en planten (en kruiden) hebben op deze wijze hun ‘geheimen’ aan mij en ook reeds aan enkele van mijn cliënten prijsgegeven. Dit is geen eenrichtingsverkeer van de plant naar jou, maar veeleer een soort ‘heilige communie’, een verenigd samenkomen in een levendige dialoog tussen jou en het plantwezen. Het plantwezen leert tegelijkertijd ook veel van wie jij bent, alvorens de samenwerking goed en wel van start gaat. Soms ontving ik weken achtereen bombardementen van inzichten, kleuren, geometrische patronen en codes van de planten en bloemen waar ik een relatie mee aanging. Ik werd bijvoorbeeld halsoverkop verliefd op de korenbloem, zo diep, dat ik haar aanwezigheid en essentie voortdurend bij me voelde, zelfs op vakantie. Nog altijd voel ik de gelukshormonen door mij heen gaan wanneer ik haar tedere bloemzijn in me oproep of in de natuur zelf aanschouw.

Het is mijn ervaring dat de plant of bloem waartoe jij je op een gegeven moment sterk voelt aangetrokken, ook de plant of bloem is die je uitnodigt om er een levende dialoog of communie mee aan te gaan. Net als een hommel of vlinder neem je wat van haar essentie in je op en kun je, wanneer de magie is uitgewerkt en je verzadigd bent, daarna tot rust komen of naar de volgende vliegen. In de natuur is het goed om je intuïtie te volgen. Zelfs als je niet op zoek bent naar een medicinale eigenschap, heeft het rijk van de planten je veel te bieden op diverse gebieden: heelwording van de ziel, het terugvinden van je oorspronkelijke blauwdruk, het oplossen van psychische knopen, de ‘reconnection’ met andere sterren en planeten, het vinden van het elixir van onsterfelijkheid en eeuwige jeugd. Het Pad van de Natuur is een Pad van Grote Inwijding.

Coherentie van het Hart

Bij dit alles heb ik gemerkt, dat de natuur eveneens een belangrijke rol speelt bij het verder openen van ons hart en het versterken van de uitstraling van ons hartchakra. Omdat het kenmerk van de natuur is dat zij onderling communiceert in een grote mate van eenheid met niet alleen andere planten, maar ook dieren en mineralen, kan zij ons helpen ook weer in die Grote Eenheid te worden opgenomen. Onze hartcellen gaan spontaan hun vibratie synchroniseren met elkaar en met de Natuur. Een onophoudelijke stroom en uitwisseling van informatie en liefde begint plaats te vinden.

Dit is een uiterst subtiele communicatie en er vinden vele verbindingen plaats op datzelfde moment. Hartcellen zijn in staat zich zo goed met elkaar te verbinden dat zij zich als één verenigd geheel van cellen beginnen te gedragen en als één slagfrequentie gaan kloppen. Het elektromagnetisch veld rondom het hart wordt hier krachtiger door en begint de synergie van deze liefde ook steeds krachtiger uit te stralen. De natuur heelt ons en wij beginnen de natuur te helen, die zo lang weinig respectvol is behandeld door mensen.

Ons hart begint vervolgens zelf ook de processen aan te sturen die ons (en elkaar) verder helpen groeien. Ik ken persoonlijk geen betere detector dan het hart dat aangeeft of iets goed voor ons is of niet. Of iets waar, zuiver en liefdevol is of niet. Ook al ben ik in het bezit van een academische graad of titel, het zijn niet mijn hersenen die mij helpen het kaf van het koren te scheiden (ook wat betreft de informatie die voor en door lichtwerkers gepubliceerd wordt), maar mijn hart dat het juiste onderscheid aangeeft. Dat mij laat weten of bepaalde informatie bruikbaar is voor mij of niet. Het is mijn hart dat de informatie weegt, toelaat of terzijde schuift. Want wanneer je leert te vertrouwen op je hart, dan weet je dat de juiste dingen op de juiste momenten verschijnen. Soms als een kant-en-klaar medicijn, soms als een uitdaging die ons op dat moment eerst even test en pas later haar ware gedaante laat zien.

De natuur kan ons helpen ons hart verder te openen voor Liefde en aldus het elektromagnetisch veld van ons hart te versterken. Hoe meer dit gebeurt, hoe meer we een weg gaan in Vertrouwen en Liefde. Dit is het tegenovergestelde van de argwaan en angst die sommigen ervaren, en die het gevolg is van een hart dat een zwak energieveld uitstraalt omdat het mogelijk gesloten is en niet als één coherent geheel van Eenheid functioneert. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer de persoon in kwestie afgescheidenheid ervaart, of wanneer hij in termen van ‘wij’ versus ‘zij’ denkt. Ook wonden die we hebben opgelopen tijdens onze reis in dit leven en vorige levens, kunnen ons hartenergieveld doen inkrimpen. Dit is een onvolmaakt patroon dat een grote kans heeft nieuwe onvolmaakte sjablonen (ervaringen, relaties, situaties) voort te brengen. Hoe mooi is het dan wanneer we ons hart beginnen te openen voor een dialoog met de natuur, en daar bijvoorbeeld een plant aantreffen die sterk op ons hart en vaatstelsel inwerkt (zoals rozen, vingerhoedskruid of meidoorn*).

Symfonie van het Geluk

En ja, planten en bloemen maken ons dus ook gewoon gelukkig. Alleen dat is al voldoende om ons hart te helpen openen. We ontdekken de zaligheid van het opgenomen worden in de samenklank van de natuur. De natuur die niet enkel bestaat uit allemaal losse onderdelen als planten, dieren, stenen en mensen, maar die als geheel meer is dan de som der delen. Een perfecte synchronisatie en orkestratie. En we beginnen ons dan onlosmakelijk deel te voelen van die bijzondere eenheid, in plaats van een los instrument of soms zelfs tijdelijke wanklank. De schepper wordt de schepping wordt de schepper. We surfen mee op de golven van crescendo en decrescendo die de seizoenen en de elementen typeren. Wijzelf zijn een belichaming van deze seizoenen en elementen. Zo vieren we de dans van het Leven. We beginnen zelf het loflied op de schepping aan te heffen. En dat is de ultieme symfonie van geluk, die door de hele schepping heen klinkt. We zijn soms alleen vergeten, daar weer deel aan te hebben. En om weer op te gaan in die prachtige Grote Samenklank.

Noten:

*let op: vingerhoedskruid is giftig. Het is raadzaam om niet zomaar te gaan experimenteren met deze kruiden, maar daar eerst goed (fyto-therapeutisch) advies over in te winnen. Zeker wanneer je reeds andere medicijnen inneemt.