Herinnering aan Venus

Door Wytske Jónás, 19 april 2019

Dromend van Venus
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
glooiland gaan,

Vliedende slierten
kleurrijke lichtgolven
als ted´re pluimen
aan den einder staan;

en in de geweldige
ruimte verzonken
de lichtsteden
verspreid door het land,

bloemzeeën, oases,
versierde fonteinen,
rozen en hagen
van een goddelijke hand.

de lucht is er schoon
en de Zon wordt er langzaam
in zachte veelkleurige
nevelen gehuld,

en in alle contreien
wordt de stroom van het water
uit de zuiverste Bron met
Gods Liefde verguld.

Naar: Hendrik Marsman, Denkend aan Holland

Mystieke Roeping

Natuurlijk, ik weet het: de meeste mensen zullen zeggen dat leven op Venus onmogelijk is, en dat er ook geen enkel bewijs is dat er ooit leven is geweest. Toch merk ik, dat er niet alleen steeds meer herinneringen bij mijzelf beginnen terug te keren, maar ook bij mensen om mij heen. Veel van hen herinneren zich ooit als ziel met duizenden tegelijk via Venus naar de aarde te zijn gereisd en vervolgens verstrikt te zijn geraakt in de astrale sferen van de aarde. Zij of delen van hun ziel konden hierdoor niet meer in heelheid terugkeren naar de plek waar ze vandaan kwamen. De sluier der vergetelheid daalde volledig over hen neer. Het is één van mijn ‘mystieke’ roepingen om deze broeders en zusters te helpen ontwaken zodat zij aan het pad naar zielenintegratie en bevrijding kunnen beginnen.

Laat ik beginnen met te zeggen dat de herinneringen aan Venus niet naar boven komen via mijn ‘menselijke’ verstand, maar via een plek in mijn hart die de gewijde of heilige ruimte in het hart genoemd wordt. Op die plek vind je je eigen (zielen)akasha en kun je in herinnering niet alleen teruggaan naar alle ervaringen die je ziel heeft opgedaan, maar tevens naar het oerbegin van alles, toen er nog geen ‘vergeten’ of ‘sluier’ bestond; ja zelfs toen je ziel nog niet gevormd was maar deel uitmaakte van de grote lichtbal die we God of de Bron noemen.

Enige tijd geleden begreep ik dat er in mijn zielenakasha een ‘wake-up call’ klaarlag om opnieuw goed naar de lijn Venus-Aarde te kijken. Daar bleek nog het een en ander geheeld te mogen worden. Niet alleen voor mijn eigen ziel, maar ook voor het collectief, want er is haast geen energie die op aarde zo besmeurd en geschonden is geraakt als de energie van Venus. Of eigenlijk: de Goddelijke Eenheidsenergie die via Venus naar de aarde wordt geleid. Dit is één van de redenen dat veel zielen, die ooit via Venus naar de aarde zijn gekomen, liever blijven slapen achter de sluier der vergetelheid, omdat de herinneringen aan deze ontheiliging voor hen soms te pijnlijk zijn.

Het goede nieuws is echter, dat we in deze tijd rappe sprongen vooruit maken om de oude energie te transformeren en los te laten en onze stralende oorspronkelijke zelf weer te omarmen. Ook zijn er genoeg ‘oudere’ broeders en zusters ontwaakt die deze zielen kunnen helpen bij de innerlijke transformatie en bevrijding uit oude patronen die niet meer met ons mee kunnen groeien. Daarbij is het goed om op te merken dat er twee versies van Venus zijn: de oude Venus zoals die is blijven voortbestaan in het collectieve onderbewustzijn van veel zielen op aarde, en de nieuwe stralende Venus die inmiddels allang haar ascentie gemaakt heeft en op één lijn vibreert met haar goddelijke missie.

De energie van Venus

Venus’ energie is van zo’n hoge en zuivere frequentie, dat zij niet zomaar of hooguit heel omzichtig naar de aarde overgebracht kan worden. Zij staat namelijk rechtstreeks in verbinding met het Heilige Hart en het Heilige der Heiligen, het aspect van de Goddelijke Eenheid dat door haar in juiste banen geleid wordt binnen ons zonnestelsel. Elke planeet staat voor een aspect van God/De Bron, een oerkracht of oerenergie, dat hieraan ontspringt om vervolgens door de vele dimensies omlaag geleid te worden en deel te hebben aan de Schepping.

Verbonden met het Heilige Hart is het de klankkleurtrilling Liefde die door Venus wordt opgevangen en gehoed. De vibratie hiervan is echter zo hoog, dat het terstond alles kan wegbranden en verteren wat niet overeenkomt met haar trilling. Inwijdelingen werden hier in vroegere tijden dan ook behoedzaam op voorbereid, onder andere in de zogenoemde Tempels van Liefde die ook op aarde te vinden waren (tempels gewijd aan Venus). Zo nu en dan wordt een verlichte ziel naar de aarde gezonden om deze trilling uit te kunnen dragen en de vlam ervan op aarde te ‘planten’ en te verspreiden. Jezus en Maria zijn hier bekende voorbeelden van. Daarnaast waren er veel (hoge)priesters en (hoge)priesteressen die de vlam in hun harten hoedden en de energie in een bepaald gebied op aarde hoog hielpen houden.

De energie van Venus is ook van een hoge liefdestrilling omdat op Venus geen polariteit bestaat zoals op aarde. De energie staat zuiver dichtbij de Bron en de wezens en hoeders van de planeet zijn bijzonder krachtig en succesvol in het hooghouden van de Venusiaanse energie. Venus staat bekend als veilig en geborgen en er is een grenzeloos vertrouwen in de verlichte hoeders en meesters van de planeet.

Intermezzo 1: Aankomst op Venus

In een soort bootje zijn we op weg naar Venus. We zijn omringd door pastelachtige kleuren en golvende energieën. Het is geen dichte, maar een zachte, haast transparante energie. Ook zijn we één en al opwinding: “We’re going into physicality”, gonst het door ons heen. Het is een spannend maar opwindend vooruitzicht. Niemand van ons weet wat ons te wachten staat, maar we spelen al een beetje met het aan leren nemen van vormen. O, dat is niet eens zo makkelijk en we doen het best een beetje onhandig.

Bij aankomst lijkt het alsof we naar een soort kust varen waar twee zuivere planetaire wezens van Venus ons staan op te wachten. Ze laten zich aan ons zien als Sanat Kumara en Vrouwe Venus. Zij zien elk van ons, hoewel wij ons op dat moment nog meer als één voelen dan als individuele zielen. Wij voelen dat zij het perfecte paar zijn omdat zij een volmaakte balans tussen Alpha en Omega uitdragen. Ik ben me bewust van een wat speelse energie die ik heb als mijn zielenlichtje dansend op en neer beweegt tussen hen in en ook plagerig in Sanats haar danst.

Op Venus leren we hoe dat in zijn werk gaat, om vorm aan te nemen en te werken met ‘physicality’. Dat is handig voor als we hierna naar de aarde zullen gaan. Vrouwe Venus is uiterst behulpzaam en heel geduldig, als het niet allemaal in één keer lukt. We mogen rustig de tijd nemen die we ervoor nodig hebben.

Er is echter één ding waar mijn ziel grote moeite mee heeft: het aanvaarden van het geschenk van de vrije wil. Het geeft een drukkend gevoel op mijn borstbeen wanneer mijn fysieke lichaam op aarde zich dit herinnert. Het in de vorm gaan betekent al een verlies van vrijheid, omdat we onze ruime energie in iets kleins moeten laten passen. Maar het krijgen van vrije wil is zo mogelijk nog inperkender! Dat komt omdat we daarbij de Grote Goddelijke Wil moeten inruilen voor de ‘kleine wil’. Het voelt verdrietig om afgescheiden te zijn van die Grote Wil, die zo vanzelfsprekend voor me is. Want via die Grote Wil ben ik tevens verbonden met de Grote Wijsheid en het Grote Weten dat daarachter zit. Dat moet ik nu allemaal achterlaten, zo lijkt het.

In mijn ziel tekent zich een reactie van ‘onwil’ af om de vrije wil te aanvaarden. Aangezien ik niet daadkrachtig genoeg mijn wil/power oppak, zal ik daarmee mogelijk anderen de ruimte geven om die wil/power te laten pakken, ook over mij. Het zal mij minder weerbaar maken voor de kleine en grote wil van anderen op aarde. Zij zullen mogelijk niet altijd vanuit zuivere intenties handelen, maar vanuit een behoefte aan macht over andere individuen.

Even later begrijp ik de essentie van mijn verblijf op aarde met betrekking tot Venus. Niet alleen zal ik de Venusiaanse (of eigenlijk: die van het Heilige Hart en het Heilige der Heiligen) energie hoog proberen te houden op aarde, maar ik zal tevens een cyclus van Ervaren gaan doorlopen. Daarbij gaat het erom om helemaal opnieuw te beginnen en via mijn ervaringen in de materie opnieuw bij het oorspronkelijke Weten en de verbinding met de Grote Goddelijke Wil uit te komen.

Venus in de val

Een grote groep zielen bracht eerst duizenden jaren op of bij Venus door alvorens naar de aarde te komen. In die tijd was de aarde nog niet bewoonbaar gemaakt voor mensen, maar heerste er al veel opwinding over dat dit zou gaan gebeuren. Een aantal zielen had zich spontaan aangeboden om naar de aarde te reizen wanneer de aarde klaar voor bewoning zou zijn, terwijl een grote groep nog lang op Venus bleef en pas later betrokken zou worden bij het proces op aarde. Deze laatsten kwamen mee in een grote reddingsactie om van de aarde weer een planeet van Licht te maken toen het daar mis dreigde te gaan en de goddelijke vlam in elke ziel op het punt leek te staan om uit te doven. Dit wordt ook wel de strijd van Lucifer of van het donker en het licht genoemd.

Veel zielen die van Venus kwamen, bleven vastzitten in de steeds lager wordende vibraties van de aarde. In de strijd van het donker en het licht (dat zowel op een uiterlijk als innerlijk niveau gevoerd werd) werden ze ‘gekaapt’ of in de val gelokt door hen die zich van God en het Licht afgewend hadden (de ‘donkere zijde’). Een van de belangrijke plekken waar dit gebeurde, was in het Midden-Oosten. Ik herinner me dat ik vanaf Venus op dit gebied inzoomde met mijn geestesblik omdat ik daar vooral in het begin veel zou incarneren met als missie om er de energie van Venus te brengen. De Venusenergie was zeer gewild maar tegelijk ook zeer bedreigend, omdat ze de weg naar onsterfelijkheid blootlegde en alles deed oplossen wat niet de trilling van het Heilige Hart kon verdragen. Schaduwen en schimmen zonder zielenlicht waren letterlijk als de dood voor haar.

Helaas voor de Venusenergie in het Midden-Oosten, was zij niet voorbereid op de tegenwerking en vrijheid die zij daar zou ondervinden. Elke goddelijke energie die in frequentie omlaag gebracht wordt om te kunnen worden ervaren in een dichtere dimensie, loopt het risico op polarisering en bezoedeling vanwege de dualiteit en de vrije wil die hier te vinden zijn. Omdat op aarde ook de invloeden van andere planeten als Mercurius en Mars uitgewerkt werden, stuitte de Venusiaanse energie steeds meer op grote problemen. Mercurius en Mars, die respectievelijk te maken hadden met het ontwikkelen van goddelijke wijsheid/kennis en goddelijke wil/macht, raakten in een lagere trilling letterlijk ontaard en sleurden de energie van Venus daarin mee. Het zuivere en het heilige werden daarbij met voeten getreden en de ‘cultus’ van Venus werd in de loop van de tijd omlaaggehaald zodat er uiteindelijk een aards beeld van Venus geschapen werd dat niets meer van doen had met de ‘hemelse’ versie.

Die degeneratie gebeurde overigens ook van binnenuit: hoeders en priesters (m/v) van de energie konden zelf ook steeds lastiger de hoge vibraties van het Heilige Hart vasthouden. Met name het Heilige der Heiligen werd het object van een klopjacht en een strijd die op meerdere gebieden gevoerd werd, onder andere op het gebied van de fysieke maagdelijkheid van de vrouw. Deze stond symbool voor dit heiligdom, waarvan de voorhang (maagdenvlies) het contact met de buitenwereld afschermde. Ook het zwichten voor emoties en impulsen (instincten, driften) van het fysieke lichaam begonnen een duit in het zakje te doen binnen de gelederen van de voorheen zuivere hoeders van de vlam.

De Vlam van het Heilige Hart

Ondanks dit alles bleef het van buitengewoon belang dat de Vlam van het Heilige Onbevlekte Hart -the Immaculate Heart- op aarde geplant zou worden. Zonder deze vlam is elke wijsheid, macht of rechtvaardigheid die uit Gods naam beoefend wordt een eindige exercitie, omdat alleen de Immaculate Heart een ziel helemaal terug tot het hart van de oorspronkelijke Goddelijke Eenheidsenergie kan terugvoeren. Het is dit Onbevlekte Hart, het Heilige Hart, dat nooit uit de Goddelijke Eenheid is gestapt en daar dus het dichtste bij is gebleven.

Om werkelijk geheel thuis te komen, hebben we haar derhalve nodig. De grote leraar Jezus werd later niet voor niets in dit gebied geboren en hij initieerde voor de mensheid de robijnen straal of vlam van Liefde. Ook Maria is draagster van deze vlam (evenals Maria Magdalena): zij hoedt met de puurheid van haar wezen en haar hart de puurheid van de oorspronkelijke blauwdruk van de ziel. Dat doet zij omdat zij zelf dit hart ís. Daarom wordt zij ook de Maagd genoemd: haar onbevlekte, zuivere hart is de spiegel voor een ieder die de maagdelijkheid van zijn of haar eigen ziel wil terugvinden. Haar hart is heilig, want het is het kruispunt voor het komen en gaan van heiligen, mystici en lichtwezens die in deze kern de goddelijke glorie lofprijzen en door middel van hun gebeden de vibraties hoog houden. Zo geven soefidichters als Rumi en Rabi’a er in hun gedichten blijk van de essentie van het ontmoeten van God in hun hart begrepen te hebben.

De Venusenergie staat rechtstreeks met het Heilige Hart in verbinding en zij die van Venus komen dragen niet zelden (de zoektocht naar) schoonheid, verhevenheid, sacraliteit en zuiverheid mee in de kern van hun wezen. Het is belangrijk dat deze vibraties op aarde blijven doorkomen. Wie hiermee verbonden is, hoort ze dikwijls als gezongen lofprijzingen van een schare engelen die onophoudelijk de goddelijke glorie bezingen en als energie hooghouden. Je kunt zelf meezingen! Zo kunnen de klanken ‘Kadosh kadosh kadosh, Adonai elohim tzevaot’** ons eraan herinneren dat dit onze diepste wezenskern is. Datzelfde geldt voor andere heilige mantra’s uit andere heilige talen: het is belangrijk dat deze gezongen blijven worden opdat we ons weer herinneren hoe wij in den beginne allemaal één waren met de Goddelijke Vader/Moeder. Dat wil zeggen: met zowel het Vader- als het Moederaspect in God. Zo houden we de poort open om terug te kunnen keren naar de Eenheid uit het allereerste begin.

Intermezzo 2: Inwijdeling

Ik begeef me naar de stille kamer in mijn hart om opnieuw de vlam die ik daar koester, te kunnen voelen. Daar ontmoet ik een vrouw in witte kledij. Ze heeft een heel zuivere energie en doet me denken aan een Esseense. Ze komt naar me toe en laat me weten en voelen dat ze Maria is, want Maria, dat zijn wij, ‘wij zijn met velen’.

Maria laat me de reden voelen van haar komst. ‘Je bent een inwijdeling, een van onze studenten,’ zegt ze. ‘je leert om opnieuw de heilige vlam, de inspiratie van de zuivere energie van het heilige Hart op aarde te brengen. Nu je al zo ver bent gekomen, zul je merken dat het steeds makkelijker wordt om je hart open te houden. Ik zie je kleine aarzeling natuurlijk, over of je dat wel kunt en dat het als een hele grote eer voelt. Je twijfelt aan jezelf, omdat je je nog lang niet perfect voelt.

Wees gerust, je geloof heeft je gered en je hoeft niet onzeker te zijn. We zien je goede bedoelingen en weten dat je je bewust bent van je proces. En dat iedere keer dat je merkt dat je hart even dichtgaat, je altijd bewust opnieuw terugkeert naar je hart om te onderzoeken wat er gebeurt. Dat is de spirit van de ware student, de ware discipel. Je mag er je hele leven over doen om dit te leren, maar weet dat wij je voortaan als één van ons zullen zien.”

Als gevolg van deze innerlijke ervaring voel ik me tot in het diepst van mijn wezen ontroerd. Ja, schiet het door me heen, ja! Dit is precies wat mijn hart begeert. Maria heeft met de puurheid van haar wezen voorgeleefd wat ook wij ons ten doel kunnen stellen. De hartenvrouw onder de mensen laat ons zien, dat ook wij weer één kunnen worden met deze sacrale energie en haar verder mogen verbreiden op aarde.

De transformatie van Venus

Of we nu wel of geen wonden of pijnlijke herinneringen in ons zielenakasha dragen als het gaat om de energie van Venus: het wezenlijke waar het hier om gaat is, dat alles geheeld kan worden. We mogen het oude transformeren opdat het nieuwe ervoor in de plaats kan komen (een mooie gedachte zo vlak voor Pasen). De oude Venus uit ons onderbewustzijn mag plaats maken voor de nieuwe Venus. In de nieuwe energie die ons in onze tijd draagt, ondergaan we door naar binnen te gaan in onszelf hetzelfde als wat vroeger in de mysteriënscholen gebeurde: de oude Mercurius wordt getransformeerd en vervangen door de nieuwe, en hetzelfde gebeurt met de oude Mars en Venus.

De transformatie van de oude energie van Venus op aarde gaat overigens niet alleen over het helen van oude gevoelens van schending of machtsmisbruik; zij gaat ook over het op een hoger plan, of in een hogere trilling, brengen van gedachten en gevoelens die langzaamaan verzonken in het spel van de dualiteit. De waarden die zo hoog in het vaandel staan van hen die de Venusiaanse vlam op aarde willen brengen, stellen hen voor diverse uitdagingen. Zo kan hun zoektocht naar schoonheid, zuiverheid, hoge liefde en volmaaktheid uitmonden in rigiditeit en oordelen over dat wat niet aan hun standaard beantwoordt -naar henzelf en naar anderen. Ook kan er een te grote toegeeflijkheid zijn aan de impuls van genieten (bijvoorbeeld op het gebied van eten en seksualiteit).

Intermezzo 3: thymus

Ik loop een soort terracottakleurig amfitheater binnen. De trappen voeren me mee naar beneden en ik daal af naar de baarmoeder van de planeet. Ik ben weer terug en het is een vertrouwd gevoel. Deze weg ga ik vaak en ik weet waar het me naartoe brengt. Iets in mij vertelt me geduldig af te wachten tot ik de juiste trilling bereikt heb om te mogen ervaren wat me hier gebracht heeft.

Even later voel ik de aanwezigheid van Vrouwe Venus. Heel zacht laat ze me voelen wat het volgende is dat mijn aandacht nodig heeft voor de komende tijd. Ik hoor haar woorden binnenkomen: ‘waar we nu naar gaan kijken is een primaire reflex van je ziel. Voel maar.’ Kort daarop voel ik mijn thymus samentrekken; het is net alsof ze in elkaar krimpt. Ik blijf erbij aanwezig omdat ik weet dat ik hier iets belangrijks over ga leren.

Wat ik vervolgens ervaar is een proces dat zich over een lange tijdspanne -vele incarnaties- uitrolt; maar hoe subtiel het proces ook verloopt, de gevolgen zijn desalniettemin desastreus. Alle vezels, aders en spiertjes rondom mijn thymus beginnen zich in een langzaam tempo eveneens samen te trekken, en daarmee de toevoer van Leven heel geleidelijk terug te trekken. De levensenergie kan hierdoor niet meer optimaal benut worden, omdat zij niet rimpelloos en ontspannen tot in de verste uiteinden van mijn lichaam kan komen.

Ik weet en zie dat dit gaat om een oud en diep verborgen patroon in mijn ziel, dat nu in mijn bewustzijn wil terugkeren. In vlagen zie ik flarden van levens -inclusief dit huidige leven- waarin deze primaire reflex zich in mijn lichaam manifesteerde. Dit gebeurde veelal als reactie op pijnlijke en moeilijke gebeurtenissen, waaronder ook de vijandigheid gericht tegen de energie van Venus die ik meehielp naar de aarde te brengen.

Na deze korte levensfragmenten ontvang ik tot in het diepst van mijn wezen een uitnodiging om de komende tijd mijn hart en thymus steeds meer in ontspanning te gaan brengen en dit oude patroon met Volmaakte Liefde te verzachten en te transformeren. Vanzelfsprekend neem ik deze uitnodiging aan.

Tot slot…

… is deze blog uiteraard ook een uitnodiging aan jou als lezer om opnieuw je verbinding met het Heilige Hart te ‘onderzoeken’ en desgewenst te versterken. Hoe ontspannen zijn je thymus en je hartchakra? Welk oud patroon of primaire zielenreflex mag je met Volmaakte Liefde verzachten en transformeren? En lukt het je hier de boodschappen te ontvangen die je richting kunnen geven in je leven? Ook jouw hart kan een volmaakt kruispunt vormen voor het komen en gaan van heiligen en lichtwezens die graag je gidsen zijn op je pad. Net als Jezus en Maria kan ook jij hier de oorspronkelijke puurheid en blauwdruk van je ziel in de Volmaakte Eenheid terugvinden. Want deze is immers niet buiten jezelf, maar binnenin jou te vinden. Je hart wijst je de weg. Een heel fijn Pasen gewenst!

Noten:

* de informatie komt uit mijn eigen zielenakasha (herinneringen), uit die van mijn cliënten die zielsreizen komen doen in mijn praktijk en uit de praktijkverslagen van collega-therapeuten.

**Holy, holy, holy, is the Lord of Hosts