Het pad van licht
Lieve mede-aardebewoner,
man of vrouw,
En natuurlijk ook zij,
in een niet-menselijke vorm.
Dieren, planten en mineralen.
En al het voor ons menselijk oog
Onzichtbare bestaan.
Vandaag kies ik ervoor
Om het pad van licht te bewandelen
Niet langer dat van angst
Of onzekerheid
Over waar we naar toe gaan
In deze wereld waar tegelijk zoveel
Chaos momenteel samenbalt.
Chaos die op het eerste gezicht
Ons allen lijkt te doen verstrooien
Of misschien alleen je naaste
Die zich ertegen probeert te bewapenen
Uit angst voor het ongewisse
Of voor terreur of teloorgang
Van dat wat eens zo heilzaam leek.
Strek daarom je hand uit naar hem of haar
Je broeder en je zuster
En herinner je waarom je hier bent
Om vrede en liefde te helpen
Ontwaken in je hart
Geboren uit je eigen beperkingen
Die je ooit vasthielden op je plaats.
Sta op en kom naar voren- Rise!
Stap in de zegewagen, het grote schip
Die je naar een andere oever voeren
Voorbij je eigen verwachtingen
Van wat jouw menszijn je vermag te worden
En voorbij de teugels
Van een mensdom bekneld door slavernij.
Want slavernij- dat zijn de angst en onzekerheid
Die ons ervan weerhouden
Onze ware aard en natuur te omarmen
Nederig als de aarde
Maar nobel als de sterren!
Hoeveel langer laat je die van jou
Nog niet op volle kracht schijnen?
Kom en vaar mee naar het land
Voorbij alle oordelen en grenzen
Tussen jou en ieder ander
Want daar waar grenzen afbrokkelen
En duisternis aanschouwd wordt
Kan eindelijk jouw ster geboren worden
En stralend schijnen op jouw Weg.
Jouw ster die leidt
Naar je ware oorsprong
En de verzoening met het pad
Dat je ooit insloeg toen je voor de Aarde koos
De moeder van het leven
De vader van de ervaring
Diep door het moeras van koude en duisternis.
In deze tijd van Kerstmis
En de terugkeer van het Licht
Kunnen jij en ik er dus voor kiezen
Om diep onze ware aard te verkennen
En hoog de sterren te plukken
Zij aan zij met onze broeders en zusters
Verbonden in Vrede, Liefde en Eenheid