De liefde en het licht van Xi Wang Mu

Xi Wang Mu, een Chinese godin, is een van mijn favoriete godinnen met wie ik me op een diepe, haast mysterieuze laag verbonden voel. Hoewel ik weet dat zij ‘er is’, heeft ze zich tot nu toe altijd redelijk op de achtergrond gehouden tijdens meditaties. Dat was prima voor mij, omdat ik voldoende lessen van andere spirituele leraren en leraressen ontvang (meesters, meesteressen, godinnen) die momenteel betrokken zijn bij de heropleving van ‘the Divine Feminine’ op aarde, de integratie en vereniging van dit heilige vrouwelijke én het heilige mannelijke, het achter ons laten van de lessen van dualiteit en tot slot de transformatie van Moeder Aarde naar een hogere vibratie waar oorlog, onderdrukking en machtsmisbruik verleden tijd zullen zijn.

Maar gisteren mocht ik dan toch eindelijk een mooie boodschap van haar ontvangen. En inderdaad, zij bepaalt zélf wanneer zij verschijnt. En nu begrijp ik ook beter waarom, en dat het ‘ongenaakbare’ en wat afstandelijke beeld dat soms in de literatuur van haar wordt geschetst, niet helemaal klopt en wellicht voor een deel uit onbegrip voortkomt.

Xi Wang Mu is een zeer oude godin, dat wil zeggen: ze was mogelijk van origine een sjamanistische godin, een soort ‘lady of the beasts’. Alsof de mensen pas later op het toneel en in haar beeld kwamen. Daar ze zo oud en ook heel machtig is, wordt ze door velen beschouwd als de godin der godinnen, onder wier hoede de andere godinnen vallen en alle vrouwen die op de een of andere manier verlichting zoeken of verlichting hebben bereikt. Ook werd ze de door de eeuwen heen gezien als beschermvrouwe van prostituees en verstoten of onderdrukte vrouwen. Verder is zij de meesteres van het dodenrijk én de hoedster en lerares van de oude seksuele wijsheid.

Xi Wang Mu kwam gisteren bij mij op de volgende manier: terwijl ik me afstemde op de energie van een kristal met een hoge frequentie, voelde ik hoe er vrij snel tussen mijn hart en dit kristal een krachtige straal ontstond. Hierdoor werd de inmiddels vertrouwde trilling in mijn hartchakra op gang gebracht en kwam er een bundel van liefde en licht mijn hart binnen (de energie straalde zowel naar mijn hart toe als vanuit mijn hart naar het kristal).

Al gauw werd het een sluis van lichtenergie waardoor de godin Xi Wang Mu ineens naar binnen kwam lopen. Op dat moment begon ook mijn eigen vorm te krimpen waardoor ik mijzelf eveneens binnen de lichtsluis ervaarde. Vol verwondering genoot ik ervan hoe zo’n lichtstraal gecreëerd en vooral vastgehouden kon worden- het was duidelijk dat hier veel spirituele kracht voor nodig was. Ik wilde dat graag leren (wij mensen hebben immers niet zelden nederige wensen) en liep met haar mee verder de bundel van licht in.

We kwamen uit in mijn hart. Daar stonden we heel even –woordeloos- voordat zij er plaats ging nemen op de grond. Ze liep niet verder, maar ging zitten als een boeddha. Ik begreep dat zij daar zou blijven zitten, om mij te helpen de energie te dragen en vast te houden. En ook om de ruimte die zich daarachter bevond te bewaken. Net zolang tot ik klaar was… zo voelde ik ineens. Xi Wang Mu maakte me duidelijk dat ze alle tijd van de wereld had en dat ik me geen zorgen hoefde te maken dat zij ongeduldig werd.

En toen ineens, liet ze me een kijkje nemen in de ruimte achter haar, waar ze me een blik gunde op wat zou komen. Achter haar doemde een transparante grote trap op. Onwerelds, waarvan de top niet te zien was en naar de hemel reikte. Ze sprak zonder woorden: ‘Als je er klaar voor bent, mag je die gaan bestijgen.’ Ik voelde dat dat moment aan mij was, van mijzelf afhing.

Getrokken door zoveel licht en transparantie (alsof de treden van kristal waren), begon ik een paar treden te beklimmen. Nee, het was niet moeilijk, het leek of alle treden naar boven glad en transparant genoeg waren. Echter, ineens besefte ik, dat ik dit niet alléen wilde doen. Ik wilde nog op iemand wachten (mijn geliefde of mijn tweelingziel? Dat werd me niet helemaal duidelijk). Ik wilde ook wachten omdat ik ineens zag, hoe eenmaal boven aangekomen, mijn fysieke vorm geen stand meer zou houden en ik alleen nog maar ziel zou zijn. Een vonk van licht…

Ik bedankte Xi Wang Mu voor dit mooie inzicht en na enige uren weer terug in het ‘hier en nu’ besefte ik hoe waardevol haar les is. Het ware pad naar transcendentie, verlichting of een staat van diepgevoelde vrede en universele liefde gaat uiteindelijk door het hart. In het hart blijven, haar energie versterken en gronden. De eigen ‘zuil of straal van licht’ vanuit en naar het hart net zo bestendig en voortdurend maken als dit beeld mij liet zien. Het is een opdracht die zo hard nodig is voor deze tijd in onze wereld. En waarvoor het zo belangrijk is dat eerst de ‘Divine Feminine’ volledig terugkomt en geankerd wordt in Moeder Aarde. Opdat zij vervolgens verenigd kan worden met de ‘Divine Masculine’ die ook weer in zijn oorspronkelijke kracht* hersteld moet worden, en dit alles opdat er uiteindelijk slechts Één is… De Ene en Allesomvattende Liefde…

*Deze Divine Masculine is ontkracht en ‘vervormd’ door vele millennia van o.a. oorlog voeren, de strijd tussen ratio en instinct die voor een belangrijk deel op het terrein van het heilige vrouwelijke en haar lichaam werd gevoerd en niet in de laatste plaats spirituele manipulatie: reeds in de tijd van Atlantis, waar de mannelijke energie in kracht toenam, ontstond een manipulerende priesterorde die tot in onze tijd invloed heeft uitgeoefend op de spirituele beleving van veel mensen. Hierdoor zijn veel oude wijsheidsleren die soms in een nieuw jasje werden gegoten (zoals het christendom) vervormd en misbruikt voor andere doeleinden. Veel zielen, waaronder indigokinderen die vanaf de jaren zeventig naar de aarde kwamen, zijn hier gekomen met een heftige, innerlijke weerstand tegen deze oude machtsorde binnen religies die eigenlijk Liefde hadden moeten uitdragen.