Herinneren met een Lemurisch zaadkristal

In meditaties en healing ervaar ik dat kristallen helpen bij het ontsluiten van persoonlijke en collectieve zielsherinneringen in verschillende dimensies. Samen met twee anderen stemde ik me onlangs in diepe meditatie af op een groot Lemurisch zaadkristal, dat door een van hen werd meegebracht. Lemurisch zaadkristal werkt als een soort van kosmische bibliotheek, die ons toegang kan verschaffen tot de collectieve herinneringen die opgeslagen liggen in het Akashaveld. Meteen ervoeren we hoe de energieën in de kamer stegen en in frequentie enorm sterk toenamen. Dit was mijn ervaring:

De poort opende zich vrijwel onmiddellijk en het was alsof ik werd terug vervoerd in tijd en ruimte, hoewel alles wat zich afspeelde op dat moment ook duidelijk Hier en Nu was. De energie bouwde zich geleidelijk op en ik werd me ervan bewust dat vanuit mijn hart een verbindende en transporterende stroom tot stand kwam, waarbij het kristalbewustzijn zich volledig opende als een rotsblok die werd weggehaald voor de realiteit van het moment daaraan voorafgaand. Zoals bij het graf van Jezus waardoor het Licht in zijn volle aanschijn naar buiten kan komen.

We stonden ineens daar, in een kring met circa twaalf mannen en vrouwen, rondom een scène dat zich in het midden van de ruimte voltrok. Het duurde even voor ik me ervan bewust werd dat we met een ceremonie bezig waren. Het volle besef van de aard van deze ceremonie kwam pas toen ik na enige tijd merkte dat ik vanuit mijn derde oog en mijn hart verbonden was met een energiestroom van en naar een aantal kristallen in het midden van de cirkel. We deden dit met elkaar in een continue circulatie van harts- en derde oogenergie van en naar de kristallen toe. Voor mijn gevoel zat er een bepaald patroon in deze energiestroom, zoals bij de levensbloem.

Mijn hart en derde oog waren –net als bij de andere deelnemers- volledig geactiveerd en met elkaar verbonden, en dat was ook de reden dat we voor dit belangrijke gebeuren bijeengebracht werden. We waren bezig de kristallen op te laden met deze energie, in het volle bewustzijn dat deze frequenties in een verre, verre toekomst weer heel belangrijk zouden worden voor de mensheid. Zowel het derde oog als het hart zouden zich steeds meer gaan sluiten in de aardse dimensies, en daarom was het wezenlijk dat deze energieën niet verloren zouden gaan wanneer het tijdperk van het volledig ontwaken van zowel het derde oog als het hart opnieuw zou aanbreken (onze huidige tijd!).

Een tijdje bleef ik in deze ervaring, daarbij voelende hoe het ook alweer is wanneer het derde oog en het hart volledig geopend en met elkaar in verbinding zijn, en ook vooral wat voor mogelijkheden dit ons als scheppende wezens biedt. Tot ik begon te ervaren hoe langzaam de kraan van mijn hart wat dichter werd gedraaid. Was de energie nu op? Zat de taak van het opladen erop? Ik probeerde niet te veel vragen te stellen maar gewoon verder mee te gaan in de ervaring.

Het moment daarop ervaar ik hoe een soort verdriet, dat zich manifesteert als een grauwe kleur in mijn energielichaam, zich langzaam van me meester begint te maken. Het zit er op. We gaan uit elkaar, we verlaten de cirkel. Ik zie hoe we ons afkeren van de cirkel en verschillende richtingen inslaan. Dit is een afscheid. We zullen elkaar voorlopig niet meer zien. De oude tijden zijn niet meer. We zullen vanaf nu ieder ons weegs gaan en de ervaringen opdoen die we nodig hebben voor onze groei. Ik voel hoe sommigen van ons nu de aarde zullen verlaten om terug te keren naar de sterren. Anderen waaieren uit over de wereld. Een hele andere tijd breekt nu aan voor de aarde.

Mijn aandacht verschuift zich hierop weer naar mijn lichaam: mijn onderbuik begint nu wat gevoelloos en koud aan te voelen, alsof daar geen echte verbinding mee is. Ineens ook begint mijn onderlijf te kronkelen en ervaar ik hoe dit langzaam verandert in het onderlichaam van een zeemeerminachtige. Vervolgens ervaar ik een blurry vision van energiefrequenties en kleuren, waarbij de paars-violette kleur het duidelijkst zichtbaar wordt.

Ook weet iets in mij, dat Neptunus zich in mijn veld bevindt. In luttele seconden gebeurt ineens heel veel waarvan ik het bewustzijn en de herinnering niet kan vasthouden (alsof alleen mijn gevoelslichaam dit ondergaat). Mijn keel wordt dichtgeknepen, de ‘lucht’toevoer wordt afgesneden, ik voel verstikking. Niet zozeer van buitenaf, maar alsof ook iets mijn keel binnenkomt. Er is geen ontkomen aan. Ik probeer te blijven ervaren wat het is (stik ik in iets wat ik inslik? Is het een haak of een grote staaf?), maar word uit de beleving gehaald omdat een van ons drieën begint te kuchen en we op dat moment haast abrupt gezamenlijk terugkomen uit de meditatie en het energieveld opgelost wordt.

Wanneer ik terug ben, weet ik dat dit niet alleen een persoonlijke ervaring is. Ik begrijp meteen dat dit ook een groot deel van de mensheid aangaat, want het betreft een collectief-energetische ervaring. Misschien was het daarbij (voor mij?) nog niet de bedoeling om volledig bewust te worden wat er nou op het laatst gebeurde. Wanneer dat alsnog belangrijk is, weet ik dat mijn onderbewustzijn mij daar op een later moment vanzelf opnieuw naar toe zal gaan brengen.

Wat belangrijk in deze ervaring is, is volgens mij:

• dat we weer toegang hebben tot herinneringen zoals deze uit het collectieve herinneringsveld van de Akasha’s, om verloren zielsdelen terug te halen, te helen en in ons ‘volledige zijn’ te integreren;
• dat een groot deel van de mensheid herinneringen opgeslagen heeft aan een tijd dat we als viswezens op aarde waren (visgoden, meerminachtigen, enzovoort). Mogelijk de tijd na Lemurië/Atlantis of misschien zelfs al tegelijkertijd.
• dat de triangel van energiecirculatie (derde oog-hart-handen) voor ons allen weer beschikbaar kan worden;
• dat oude opgeslagen kennis en energieën weer naar ons terug beginnen te stromen;
• dat we allen met elkaar verbonden zijn en dit de tijd is waarop onze harten weer volledig open zullen gaan.
• dat dit alles gebeurt in het kader van de transformatiecyclus (of ascentie) van onze planeet.