Hier komen de Goddess Masters!
Door Wytske Jónás, 27 april 2017
Veel oude meesters uit spirituele tradities geloofden dat alleen mannen verlichting en meesterschap konden bereiken. In onze tijd, waarin in rap tempo veel van de oude overtuigingen en dogma’s ontmanteld worden, heeft de terugkeer van de vrouwelijke spiritualiteit inmiddels het tegendeel aan het licht gebracht. In een grote golf ontwaken vrouwen nu massaal en openen daarbij oude, multidimensionale bewustzijnslagen die door deze meesters dikwijls niet bevroed werden. Eens en vooral brengen zij de wijsheid en de liefde van het compassievolle hart terug. In deze blog bespreek ik deze ontwikkeling en ook ervaringen uit ‘soul retrievals’ en zielsreizen in mijn praktijk. De prachtige illustraties bij deze blog zijn van Tamara Patrick, een getalenteerde kunstenares die een speciaal plekje in mijn hart heeft: ooit was zij, zo’n zestien jaar geleden, mijn mentorleerlinge op de school waar ik toen lesgaf. Lees en geniet onderwijl ook van haar mooie werk.*
Vrouw zijn: een hindernis op het pad naar verlichting?
Toen ik een jaar of zestien was, begon ik me te verdiepen in joodse mystiek. Ik las teksten die veelal door mannen geschreven waren en maakte me een basisvaardigheid in het Hebreeuws eigen. Later kreeg ik eveneens interesse voor mystiek uit andere culturen en ook daarin werd veel door mannen doorgegeven. Ik stond daar eigenlijk nooit echt bij stil, ook niet toen ik in verschillende geschriften las dat het vrouw-zijn een hindernis zou zijn op het pad naar verlichting. Joden bedankten dagelijks hun God dat hij hen tot man en niet tot vrouw had gemaakt en elders werd soms ronduit verkondigd dat alleen mannen verlichting konden bereiken. Op de een of andere manier heb ik dat nooit serieus genomen, en door mij heen ging iets van: ‘dat zullen we nog wel eens zien’ en zelfs nog standvastiger: ‘dan ben ik desnoods maar de eerste.’ Dat er inmiddels heel wat verlichte vrouwen zijn en ook in alle tijden hebben rondgelopen, is mij intussen allang duidelijk geworden.
Als mij de laatste jaren nog iets duidelijk is geworden, dan is dat wel dat de wijsheid van het Heilige Vrouwelijke ouder is dan welke op papier overleverde mystieke tekst dan ook. Het is een wijsheid die dateert van voor het schrift, omdat ons lichaam zelf de levende bibliotheek is waarin de kennis van ons ontstaan vanuit de oerbron opgetekend is. Onze cellen zijn de heilige bladzijden die we kunnen raadplegen om in te loggen op de kosmos en onze pijnappelklier en derde oog waren vroeger volledig functioneel. De mystieke ruimte van ons hart bracht onmiddellijk de kennis van onze eigen schepping in herinnering en het was via hun borsten, baarmoeder en vagina dat vrouwen konden ervaren dat er wezenlijk geen verschil was tussen de aarde en de sterrenhemel… alles was één continuüm. En nu, in onze tijd, ontdekken we deze oude wijsheden opnieuw via ons lichaam.
Dus hoezo was een vrouwenlichaam een hindernis om verlichting te bereiken? Het tegendeel was waar… via hun lichaam konden vrouwen ervaren dat ze reeds verlicht waren (en dit niet meer hoefden te bereiken). Gedurende duizenden jaren hebben zij de verbinding met de Grote Zon doorgegeven en werden ze daarvoor gerespecteerd. Ook mannen waren verbonden met het Goddelijke, maar vanwege hun vrouwelijke aard (ontvangen, zijn) werd het aan vrouwen toevertrouwd de goddelijke frequenties door te geven en het licht ‘vast te houden’. Dat konden ze overal doen: in de tempel, maar ook thuis met behulp van het archetype van Hestia- de godin van het (innerlijke) vuur.
Gratie
We leven nu in een tijd dat we deze oude verbindingen terug mogen krijgen en ook terug mogen keren in de ‘gratie van weleer’. Die gratie is geen gratie die ons wordt verleend door een bebaarde god op een troon, maar de gratie van onze eigen wezensdelen die verblijven in een hogere dimensie van onszelf. We bestaan allemaal in meerdere dimensies dan alleen die van onze aardse persoonlijkheid en fysieke incarnatie. Zo weet ik dat, terwijl ik deze woorden typ, andere delen van mijn Zelf elders bezig zijn met hun taak. Sommigen van hen ontdekte ik tijdens mijn opleiding tot regressietherapeute, andere delen herinnerde ik me later, o.a. door in meditatie het celgeheugen van mijn lichaam wakker te maken.
Een aantal van die herinneringen ging over de weg die mijn bewustzijn had afgelegd voordat het op aarde aankwam: het kwam vanuit een ander universum dit zonnestelsel binnen en begon in een groep vreugdevol te scheppen en eigen creaties zoals dolfijnen bij Sirius uit te proberen om deze later naar de aarde te gaan brengen; het maakte een omweg via Venus om daar de energie van het Goddelijke Vrouwelijke op te halen en deze eveneens naar de aarde te brengen. Al deze ervaringen zijn onvergetelijk in mijn celgeheugen gegrift. Net als de siddering en verscheuring die ik tot diep in mijn botten ervoer toen ik vernam wat in Syrië gebeurde- het was alsof een oud weten en een oude herinnering werden aangeraakt aan levens die ik op die plek geleefd heb. De Dea Syria… de Syrische Godin… en Aphrodite, Isjtar, Ashera, Astarte… allemaal godinnen die voor mijn gevoel verbonden zijn met Venus.
De fakkel van Hestia
Hoe meer lagen we van ons multidimensionale Zelf exploreren, hoe meer we ontdekken dat we zélf de engelen, meesters, goden en buitenaardsen zijn waarmee we ons verbinden. Het is Wij in een andere dimensie. Persoonlijke ascentie en verlichting gaan erover dat we de brug slaan tussen deze multidimensionale lagen van onszelf en ons aardse zelf; Planetaire ascentie in deze bijzondere tijd die door zoveel spirituele tradities is aangemerkt als de grote overgangsfase, gaat ook over het benutten van de toegenomen trillingsfrequenties op aarde om zowel onze eigen trilling te verhogen als die van alles om ons heen. Net als alle bomen over de hele planeet met elkaar zijn verbonden via hun wortels en morfisch veld, zo zijn wij allen ook met elkaar verbonden en kunnen wij elkaar helpen om een level ‘hoger’ te komen in bewustzijn.
Het warm houden en het voeden van verbindingen… daar zijn vrouwen van oudsher heel vertrouwd mee. Ook dat vinden we terug in het archetypische beeld van de godin Hestia: het koesteren en niet laten doven van het goddelijke vuur en de goddelijke vonk in onszelf. Het aanhouden van een ‘thuis’ waar we altijd kunnen terugkeren na het doen van onze ontdekkingen in ‘de wereld’ en het levend houden van de magie die we ooit –zowel als kind en tijdens onze vroege incarnaties in o.a. Lemurië en Atlantis- volop in ons hart en daardoor overal in en om ons heen konden ervaren: dat waren enkele van de heilige taken van het Goddelijke Vrouwelijke. Sta hier even bij stil en je ontdekt dan dat verlichting niet iets is wat bereikt hoeft te worden: verlichting ís er al, en hoeft alleen maar herontdekt te worden en in haar oorspronkelijke pure en zuivere staat hersteld te worden. Of, om Jezus’ woorden te parafraseren: het is gelovend en ontvangend als kinderen dat wij het koninkrijk Gods kunnen betreden (dit koninkrijk is in ons eigen hart te vinden en reflecteert de puurheid van ons hart).
Maar: hoe zit het dan met vrouwen en verlichting? Of vrouwen en meesterschap? Zijn vrouwen alleen maar als draagsters van de frequenties en energieën op de achtergrond aanwezig of zijn zij ook actief hierin? Door alle tijden heen zijn er vrouwen geweest die hun mystieke ervaringen hebben opgeschreven binnen de tradities en culturen waarin ze leefden (denk bijvoorbeeld aan de christelijke, joodse, soefistische, taoïstische, boeddhistische en hindoeïstische mysticae). Hun geschriften zijn vaak van zo’n parelende eenvoud, dat ze weliswaar moeiteloos binnen hun eigen traditie passen, maar juist door deze eenvoud en puurheid ook zeer universeel zijn. Zo schreef Rabi’a al-‘Adawiyya: ‘I was born when all I once feared- I could love’ en ‘In my soul there is a temple, a shrine, a mosque, a church that dissolves, that dissolves in God.’
Onlangs realiseerde ik me, dat vrouwen nooit opgehouden zijn ‘de fakkel van Hestia’ brandende te houden. In deze tijd, waarin een snel groeiend aantal mensen ontwaakt op de roep van hun ziel, staan vrouwen zelfs meer dan ooit paraat om hun bijdrage aan het verlichtingsproces te leveren. Om oost en west en lichaam en geest te integreren en verbinden, via de weg van het Hart. Denk bijvoorbeeld aan de flamboyante ‘spirituele’ salons die een eeuw geleden gehouden werden door welgestelde dames vanuit de hoek van de theosofie. In die tijd werden reeds zaadjes geplant voor de omwenteling die geleidelijk na de tweede wereldoorlog zou gaan plaatshebben.**
En nu… in deze tijd… gebeurt er iets heel moois. Vrouwen én mannen laten zien dat de weg naar Verlichting geen of-of weg is, dat wil zeggen enkel via de weg van het vrouw-zijn of man-zijn te bewandelen. Het is én-én: door de vrouwelijke en de mannelijke energie in onszelf te integreren en samen te brengen in ons hart waar alle energie uiteindelijk onverdeeld is (noch mannelijk, noch vrouwelijk), kan verlichting bereikt worden. Zoals Tang Guangzhen dat mooi doorgaf:
“If you don’t know essence and don’t know life
You split the creative and receptive in two paths.
But the day you join them together to form the elixir,
You fall drunken into the jug yet have no need of support.”
(Tang Guangzhen)***
(wanneer beide principes, het mannelijke scheppende en het vrouwelijke ontvankelijke samengaan, levert dit een staat van pure overgave en ‘bliss’ op).
Wat hieronder volgt, is een mix van persoonlijke ervaringen en ervaringen van vrouwen in mijn praktijk. De verslagen geven duidelijk aan dat vrouwen zich er echt geen zorgen over hoeven te maken of hun vrouw-zijn hen in de weg staat op het pad naar verlichting. Wat soms echter wel uit de ervaringen naar voren komt, is dat de vrouwen in eerste instantie niet durven te geloven wat ze krijgen te zien en ervaren. Ze zijn verbaasd, vragen zich soms af of ze het wel waard zijn (‘Maar… wie ben ik om dit te mogen ervaren?’) en ik denk zeker dat wij als vrouwen hierin nog een inhaalslag mogen maken om de oude vibraties en energetische zwaarte van de collectieve vrouwelijke minderwaardigheid los te maken. Let op… maak ruim baan… hier komen de Goddess Masters!
Ervaring 1: De bloementuin
“Uit de kristallen tempel komt een groot engelwezen naar buiten lopen. Ze draagt zowel regenboogkleuren als hele aardse kleuren met een bijzondere gloed, omdat ze innig met de Aarde verbonden is. Ik weet dat ik het zelf ben die naar mij toe komt lopen. Ze nodigt mij uit om dichterbij te komen en in haar energie te gaan staan. Ze voelt heel groots aan en als ik bij haar ben, lijk ik wel een klein meisje dat aan haar rokken hangt. Ik word daarop energetisch opgerekt tot ongeveer haar hoogte, zodat ik beter haar energie kan ervaren. Dit voelt fijn en bijzonder. Ik weet dat wij bezig zijn een brug naar elkaar te slaan en dat ik nog niet zover ben dat ik haar helemaal durf toe te laten. Ik ben haar leerling, ik ben dus een leerling van Mijzelf.
Kort daarop begeef ik me naar de bloementuin. Alle bloemen bestaan zowel op aarde als hier in hun energetische vorm. Maar ze bestaan niet uit zichzelf. Het is de bedoeling dat ik ze in leven houd door hen vanuit mijn hart te voeden met liefde en groei-extase. Ik ga zitten in een Tara-positie en begin vanuit mijn hart een bundel liefdesstralen te zenden naar de bloemen (o.a. rozen). Dit is het enige wat ik hoef te doen om ze te onderhouden, maar het vraagt wel focus. Ik word gevraagd mijn eigen schepping te onderhouden en de rest van de tijd blijf ik in deze positie zitten en mijn hartsenergie naar de bloemen sturen.”
Ervaring 2: leraar in essentieleer
Tijdens een zielsreis ervaart ze een spektakel aan paarse en turquoise kleuren. Al gauw komt een vertrouwde energie naar haar toe die haar zegt dat het tijd is om de lessen te bekijken. Ze ervaart de energie als een hele krachtige mannelijke energie die tegelijkertijd ook zacht en vol humor is. ‘Echt een leraar, maar wel heel liefdevol’. Op haar vraag hoe ze hem mag noemen, antwoordt hij dat ze hem Serapis mag noemen. Samen reizen ze naar een leslokaal. Alle bankjes zijn nog leeg, zij zijn de eersten. Serapis komt achter haar staan en legt zijn handen op haar schouders. Hij instrueert haar dat het de bedoeling is dat zij vooraan gaat zitten… en les gaat geven. Mijn cliënte ervaart hierop verbazing en spanning: klopt dit wel? Is dit wel mijn plek? Kan ik dat wel? Haar twijfels aanhorende, reageert Serapis lachend met ‘wat denk je zelf?’
Even later merkt ze dat het lokaal stampvol zit met wezens vanuit verschillende plaatsen- niet alleen mensen. Er staan zelfs rijen bij de deur. Hoewel ze het nog heel eng vindt, begint ze les te geven. Via haar hoofd stroomt goddelijke energie door haar heen en zij geeft dit door. Zij geeft les over essentieleer en de Goddelijke Wil. Iedereen is razend enthousiast en ze voelt hoe stevig en krachtig het licht is dat ze doorgeeft. Heel duidelijk kan ze voelen, dat ze zélf een leraar is (het blijft haar wel verwonderen). Even later verneemt ze hoe ze is opgenomen tot de Witte Broederschap, een naam waarmee ze voor haar zielsreis nog nauwelijks bekend was.
Ervaring 3: stevige aarde-energie
Mijn cliënte herbeleeft een paar levens waarin alchemie een belangrijke rol speelt. In een van deze levens is ze een taoïstische alchemist in China die volledig in harmonie leeft met de elementen. Tevens is hij een leraar die veel ontzag geniet onder zijn leerlingen. Zijn hondje en de roofvogels waarmee hij werkt zijn ook belangrijk voor hem. Wanneer hij zijn hand uitsteekt om te manifesteren met stof en zand merkt hij dat het zand een piramide begint te vormen en hoe hij langzaam van vorm verandert. Het is alsof deze persoon hem via een spiegel naar een ander leven laat kijken waarin hij een tovenaar in Egypte is. Deze tovenaar manifesteert ook met zand en is verbonden met de sterren. En het is van hieruit dat mijn cliënte ineens naar Orion reist.
Daar komt ze terecht in een grote zaal waar een in- en uitgaan van wezens plaatsheeft. Ze verandert hier in één van haar spirituele verschijningsvormen, een vrouwelijke figuur met een bijzonder ontvangstvoorwerp op haar hoofd. Hiermee ontvangt ze kosmische frequenties en bewustzijn en ook is er een connectie met het oog van Horus. De energie voelt stevig en heel koninklijk. Ze voelt dat ze deze stevige energie op de aarde mag neerzetten, en dat deze nodig is om goed te gronden. Mede om deze reden heeft ze voor haar huidige incarnatie voor een vrouwenlichaam gekozen, om meer aardende energie te kunnen brengen (de tovenaar in Egypte miste deze aarding).
Ervaring 4: Alles is Liefde
Tijdens haar reis door de zielenwereld komt ze aan bij haar council, zoals zij ze noemt. Ze zijn met zes à zeven figuren en één van hen, een in eerste instantie mannelijk maar later androgyn figuur, draagt een gouden band om zijn hoofd. Hij/zij voelt als een opgestegen meester en nodigt haar uit om in de kring te komen staan. Wanneer ze dit doet, voelt ze zich eerst klein en nederig bij hen. Dan ontdekt ze dat het toch heel natuurlijk aanvoelt en dat zij even groot als zij wordt. Ze ziet ook Quan Yin en meesters van andere universa staan. Kort daarop ziet ze via een portal een planeet in een ander universum in beeld verschijnen. Deze planeet is reeds geascendeerd en ze ontdekt dat zij een rol in de ascentie van deze planeet gespeeld heeft. Dit is de planeet waar ze reeds haar meesterschap heeft afgerond. Ze ontdekt ook hoe ze deze planeet heeft helpen ascenderen: ze hoefde niets te doen om haar goddelijke kracht te manifesteren behalve haar liefde uit te stralen vanuit haar hart. Ze hoefde alleen maar met liefde te werken en liefde te zijn.
Ervaring 5: Één van hen
Na het afleggen van mijn vorige leven reist mijn ziel terug naar de zielenwereld. Ik kom aan bij een Raad van Wijzen. Daar zitten drie meesters op een rij, van wie de eerste twee Saint-Germain en Serapis Bey zijn. Ik voel me nog half-grauw en nederig omdat de energie van mijn vorige leven nog aan me hangt- een leven waarin me alles ontnomen is: mijn familie, mijn landgoed, mijn levensvonk, mijn vrijheid en vooral ook mijn waardigheid als vrouw. De meesters ontvangen me echter met een stralende glimlach; Serapis is gehuld in een mantel van sterren en ook zijn tulband is bezaaid met sterren. Hij doet ze af en reikt ze mij aan. De mantel en tulband zijn bedoeld om mij energetisch op te laden en mij te herinneren aan mijn sterrenafkomst en verbintenis met de godin Noet.
De energie is helend en ik begin te beseffen dat ik me onterecht nederig en onderdanig voel ten opzichte van deze meesters. Dat is de energie die aan me is blijven kleven van het net afgelegde leven, de pijn van de gewonde vrouwelijke energie waarin mijn ziel zich opnieuw had ondergedompeld. Mijn nederigheid en onderdanigheid zijn echter nergens voor nodig, want ze laten me voelen dat ik één van hen ben. En voor het volgende leven, waarop ik me rustig mag gaan voorbereiden, mag ik een flinke dosis godinnenenergie meenemen naar de aarde om het Heilige Vrouwelijke te versterken. Ik sla linksaf waar ik vele godinnen langsga en mag tappen uit een vijver van energie van het Heilige Vrouwelijke voor mijn nieuwe taak.
Noten:
*Kijk voor meer informatie over en werk van Tamara Patrick op www.tamarapatrick.com.
**Lees hierover mijn blog De komst van de aarde-engel. Zo’n halve eeuw geleden begonnen grote groepen zielen hier te incarneren om de aarde bij te staan met haar ascentieproces.
***uit “Immortal Sisters, Secret Teachings of Taoist Women”, vertaald en uitgegeven door Thomas Cleary en met commentaren van Chen Yingning, Berkeley, California 1989/1996.
Je Wilde Ware Zelf biedt diverse activiteiten aan in het kader van je ascentie- & verlichtingsproces. Kijk snel of er iets voor jou bij zit:
Healingsessie ‘Soul Blessed by Grace’: laat oude energie en oud karma los en ga steeds meer een staat van Grace in… Klik hier:
Reading ‘Fountain of Grace’: werp licht op het pad van jouw ziel en ontvang een korte healing. Ideaal voor de kleinere beurs of om uit te proberen of dit bij je past… klik hier.
Ascentiecoaching of hypno- en regressietherapie. Bewandel het pad naar vreugde en vrijheid en ondersteun je eigen verlichtingsproces. Klik hier voor ascentiecoaching & hier voor hypno- en regressietherapie.
Zielsreis: de elegantste manier om het pad van je ziel via je eigen onderbewuste te ontdekken. Een cadeautje voor jezelf en een boost voor je ziel naar haar volgende level van soul blossoming! Klik hier.
Wytske Jónás is hypno-, regressie- en reïncarnatietherapeute en ascentiecoach (soul awakener) bij Je Wilde Ware Zelf (Leiden). In haar praktijk ligt het accent op ´soul illumination´ en zelfmeesterschap. Wie ondersteuning wenst op dit pad, blokkades wil oplossen uit dit of een vorig leven of meer zicht wil krijgen op het pad van zijn ziel, kan contact opnemen via contact. Tevens is het mogelijk om zielsreizen te boeken, waarbij je in trance verloren zielsdelen kunt terughalen en je verbinden met je oorsprong, multidimensionale lagen van je Ware Zelf en je ´levensmissie´. Voor veel sessies geldt, dat deze vergoed worden voor wie hiervoor aanvullend verzekerd is (informeer bij je eigen zorgverzekering of zij o.a. hypnotherapie dekken in de aanvullende verzekering).