Doornroosje of de ziel die uit haar slaap ontwaakt (deel 1)

Door Wytske Jónás, 5 december 2016

In deze tweedelige blog neem ik je als in een sprookje mee in het land van Ascentie. In dit deel: de ziel die ontwaakt met hulp en ondersteuning van de Godin en het Heilige Vrouwelijke.

Zaadjes van wijsheid

Sprookjes zijn als zaadjes van wijsheid die ooit, in een ver verleden, in een onbestemde tijd en plaats, voor ons werden uitgestrooid om de weg naar huis terug te vinden. Zij zijn duizenden jaren lang vooral mondeling overgeleverd; hier en daar veranderden de hoofdfiguren, of de setting van het verhaal; ook de avonturen en inwijdingen gingen vaak met de tijd en de cultuur mee. Hoe een sprookje ook uiteindelijk bij ons belandt: in feite maakt dit weinig uit.

Op een diepe, spirituele laag gaan sprookjes namelijk vaak over thema’s zoals het verlaten van het veilige nest of nog niet je ware plek gevonden hebben; over testen en inwijdingen; over tegenstrevers en onverwachte hulpbronnen; over de roep naar huis; over betoveringen, begoochelingen en magische transformaties; over de samenwerking met de natuur, de dieren en de elementale wereld; over geloof, hoop en liefde; over afscheiding en vereniging en over het beloofde koninkrijk of paradijs. Op de meest diepe laag gaan ze waarschijnlijk over het Heilige Huwelijk: het moment waarop de ziel en het Hogere Bewustzijn (in de vorm van het Hogere Zelf) weer samenkomen en samen één worden met de Grote Geest of het Bronbewustzijn.

Hiervoor moet de ziel natuurlijk wel… wakker gemaakt worden. De ziel in haar ware essentie vertegenwoordigt een bepaalde lichtheid en vrolijkheid, het is net of zij van vreugde en liefde voortdurend wil dansen en zingen. Ongeveer zoals een onbekommerde Assepoester, Rapunzel  of andere sprookjesprinses. Zij is mooi en stralend –maar haar licht moet soms verhuld worden om aan de negativiteit (jaloezie, boosheid, begeerte) van anderen te ontsnappen. Vervolgens ondergaat zij gesluierd de ervaring in een vijandige wereld; dit laatste zoveel mogelijk zonder slachtoffer te worden omdat ze er diep vanbinnen op blijft vertrouwen dat haar eigen licht toereikend is en de liefde en onschuld uiteindelijk zullen zegevieren.

De ziel is voorts ook mannelijk en in het sprookje leert de mannelijke afgezant kracht, wijsheid, slimheid of edelmoed te ontwikkelen. Alles wat in de buitenwereld geleerd en ontdekt wordt over het ware zelf, is voedsel voor de ziel die steeds een beetje meer groeit. Dit alles met als doel dat zij straks volledig en ‘ontwaakt’ genoeg is om het Heilige Huwelijk te volbrengen, waarin eerst haar vrouwelijke en mannelijke helft samenkomen; vervolgens dat van Ziel en Hoger Zelf, dat toeziet op alle ervaringen en inwijdingen die in de wereld worden opgedaan.

Slotfase

Zowel ‘Ziel’ als ‘Hoger Zelf’ wachten op het moment waarin de ervaringen en lessen volledig vergaard en geoogst zijn en op de slotfase waarin ze eindelijk samen kunnen gaan. Die slotfase is vaak een soort van syntheseleven, waarin de laatste lessen doorgrond, de laatste (karmische) blokkades zoveel mogelijk opgeruimd en de gaven en talenten uit vorige levens meegegeven worden om opnieuw geactiveerd te worden. Het syntheseleven voegt ervaringen en bewustzijn samen en de ziel is klaar om op te stijgen. Zij maakt zich met andere woorden op voor ascentie (en misschien ook wel voor haar prins:-).

Het is precies in dit moment van hun zielsgeschiedenis dat vele mensen (of zielen) zich nu bevinden: zij leven nú een soort van syntheseleven waarin ze oude inwijdingen opnieuw oppakken en ‘meesterschap’ beogen. Soms is het een moeilijk syntheseleven, omdat er nog veel losse eindjes zitten, maar vrijwel in alle gevallen is het een unieke kans om nu, in deze tijd, in een lichaam op aarde te zijn en de gelegenheid voor ascentie van de ziel waar te maken. Daarvoor moet de ziel wel eerst wakker gemaakt worden, en natuurlijk ook de mens die zij hiervoor in het leven geroepen heeft (lees: jij. Het valt of staat met jouw medewerking en goedkeuring. Jij bent de kans voor je ziel om weer geheeld en in lichtheid en blijheid op te stijgen).

Dat de ziel vele jaren –ja vele levens lang- kan slapen is geen grapje en er zit wat dat betreft een zekere waarheid in het honderdjarige slapen van Doornroosje. Tijdens mijn opleiding tot hypno- en regressietherapeute heb ik vele herbelevingen gehad en ben ik het verhaal van mijn ziel gaan begrijpen: naast alle herbelevingen van aardse en niet-aardse (parallelle) levens waren er ook periodes waarin mijn ziel (of een deel hiervan) domweg in slaap viel, een vreemde gewaarwording. De trilling is laag, er lijkt geen beweging in te zijn. De vele sessies hebben me gelukkig de kans gegeven om aan soul retrieval te werken –het terughalen van de verschillende delen van mijn ziel die nog in een lagere, onbewuste trilling verbleven (dit laatste raad ik sowieso een ieder aan die serieus aan zijn of haar ascentie werkt).

Doornroosje en de hulp van de Godin- een nieuwe wending in het sprookje

Pssst… wakker worden!

Sarafina, een engelachtige aanwezigheid in een bijzondere, stralend witte kleur kwam bij haar staan. In een liefdevol gebaar  nam ze haar leerlinge Doornroosje bij de hand. ‘Pssst, hoe lang wil je nog blijven slapen? Je mannelijke helft is bewustzijn aan het vergaren in de buitenwereld en heeft jou nu nodig om één te worden met de Goddelijke Bron waar jij ook een vonk van bent. Je ontwaken is nu gewenst.’ Doornroosje wreef haar ogen een beetje uit, voorzichtig wennend aan het stralende licht dat voor haar stond. ‘In dit leven ben je als vrouw op de wereld gekomen, omdat de tijd rijp is voor het herstellen van de balans tussen het mannelijke en het vrouwelijke, de energie waar jij als ziel ook uit bestaat. Kom, ik zal je meenemen op een magische vlucht door het land van ascentie, zodat je leert wat je zelf kan doen en zijn om jullie reis te vergemakkelijken.’

Doornroosje veerde omhoog en liet zich meenemen door haar prachtige engel. ‘Heb ik nu zo lang geslapen?’ vroeg ze zich af, ‘of heb ik gewoon gewacht tot mijn mannelijke deel dat bewustzijn vergaart mij zou wekken? Ben ik een dochter van de Aarde of is de Aarde mijn dochter?’ Ze wist het niet meer, en tijd om erover na te denken had ze ook al niet. ‘hoe kan bewustzijn en grote geest vrijelijk door je heen stromen, als je lichaam nog niet helemaal in staat is om hen te ontvangen?’ ving ze de onhoorbare woorden van Sarafina op. ‘Kom, ga met me mee. We gaan de Godin ontwaken’. Doornroosje voelde haar hele wezen en lichtkern opborrelen bij deze uitnodiging. ‘de Godin! De Godin!’ jubelde ze stilletjes, ‘bestaat zij nog? Wat klinkt dat als een verre roep uit vervlogen tijden. Wat een vreemde gewaarwording, en toch ook zo vertrouwd…’

Het duurde niet lang, voor ze besefte, dat de Godin haar eigen godinnendeel was dat opnieuw verwelkomd mocht worden. ‘In dit leven heb je je met haar verbonden,’ hoorde ze Sarafina telepathisch vertellen, ‘samen met vele, vele andere zielen, om eerst haar weer terug te brengen en het collectieve onbewuste te helpen opschudden. Weet dat je mannelijke helft hard voor je aan het werk en zoeken is, maar dat zonder de Godin hij niet veel verder komt en jij mogelijk nog een paar honderd jaar zou slapen. Hij heeft veel geleerd op zijn weg, heeft verschillende levens als hooggeleerde en als schrijver geleefd, maar hij is één ding vergeten: dat hij zélf die weg mag worden. En daar ga jij hem bij helpen. Een beetje vrouwelijke magie,” gniffelde ze. Die woorden had Doornroosje niet meer nodig: haar baarmoeder en eierstokken waren reeds in beroering gebracht, en de gedachte dat zij zelf uiteindelijk in staat zou blijken te zijn om de graal te verwerven –nee beter: de graal te zijn- deed reeds haar enthousiasme overstromen.

De roep van de Godin

‘In de tijd dat je sliep, is het mannelijke zichzelf een beetje kwijtgeraakt, nou ja: een beetje boel kwijtgeraakt,’ vervolgde haar stralend witte engelwezen. ‘En jullie zijn in slaap gevallen. Het was niet helemaal de bedoeling dat dat zo lang zou duren, maar er is geen man –eh vrouw- overboord gelukkig. Allen die van jullie de roep van de Godin hebben gehoord, helpen haar en het Heilige Vrouwelijke terug te keren in de wereld. En met jullie zijn er veel vrouwelijke meesters, vrouwelijke bodhisattva’s en godinnen die de zachtheid van het vrouwelijke licht en de vrouwelijke wijsheid helpen terugbrengen. Isis, Kwan Yin, Pallas Athena, Maria Magdalena, Maria, Lady Nada, Lady Portia, noem maar op… zij ondersteunen nu jou en alle overige aardbewoners in hun bevrijdingsproces.  Jullie zielen zullen weer vrij zijn, vrij om zich te verbinden met het hoogste goddelijke, vrij om naar keuze opnieuw één te worden met Geest.’

Doornroosje straalde… diep vanbinnen had ze altijd geweten dat dit moment er eindelijk zou komen, maar ze kon haast niet geloven dat het nu echt zo was. Dat dit het moment was voor ascentie en bevrijding. En dat nu al die prachtige godinnen terug waren en de mensheid opnieuw ondersteunden. Ze durfde bijna niet te vragen waar alle mannelijke meesters en goden gebleven waren, die ze tijdens haar lange reis op aarde ook dienst bewezen had. ‘Jazeker zijn die er nog,’ hoorde ze meteen als antwoord. Ze had haar vraag niet uit hoeven spreken, telepathie reikt verder dan het gesproken en geschreven woord. ‘ze werken nu allemaal samen. De goden en de opgevaren meesters en heiligen, en alle vrouwelijke goden, meesters en heiligen. Ze hebben hetzelfde prachtige doel, en beiden hebben ze elkaar nodig om dit te bereiken. Op die manier stellen ze de mens ook een voorbeeld.’

Na zoveel eeuwen van slapen, voelde Doornroosje de behoefte om zich te herinneren waaruit het aandeel van de vrouwelijke energie en de ondersteuning van de vrouwelijke meesters en godinnen bestond. Meteen, in het meest heilige centrum van haar fysieke wezen, haar ontwaakte baarmoeder, ontving ze de antwoorden. Ze begreep dat de vrouwelijke energie die door hen ondersteund en gedragen werd, bestond uit meerdere dingen. Ten eerste, de herinnering aan oude methoden van healing zoals de kruidenmengsels en het dansen. En de kennis van de vroedvrouwen. Deze zouden hiermee weer terug in het bewustzijn gebracht worden. ‘Er zijn genoeg mensen nu op aarde die deze kennis en wijsheid reeds in hun zielsenergie meedragen vanuit vorige levens,’ hoorde ze Sarafina zeggen. “Het is belangrijk dat zij de oude persoonlijke en collectieve wonden die op deze levens liggen, beginnen te helen zodat deze kennis en wijsheid terug kunnen komen bij hen.”

Ten tweede, zo begreep ze, brengt de vrouwelijke spiritualiteit genade, liefde, compassie en wijsheid met zich mee, die niets anders behoeft dan van binnenuit wakker gemaakt te worden. ‘Het vrouwelijke brengt de wijsheid van het hart mee, en dat alle antwoorden in onszelf liggen opgeslagen. Door stil te worden vanbinnen en goed naar onze cellen en organen te luisteren, kunnen we haar weer herinneren.’ Ze voelde dit lijfelijk in haar binnenste weerklinken, Sarafina hoefde het haar niet meer te zeggen.

‘Ten derde is het Heilige Vrouwelijke krachtig bij jullie ascentieproces betrokken, omdat zij in staat is religie te verbinden met spiritualiteit. Spiritualiteit en religie –het je herverbinden met het goddelijke- zijn dan één en dezelfde en er zijn geen bemiddelingsfiguren meer nodig, wanneer iedereen zich met zijn eigen ziel en Hoger Zelf heeft leren verbinden. En om je met je ziel en je hoger zelf te verbinden, heb je je intuïtie nodig. Is dat niet vrouwelijk? Wanneer het Heilige Vrouwelijke ook weer in mannen ontwaakt, leren ook zij veel meer op hun intuïtie te vertrouwen! En natuurlijk is je Hart bij uitstek de plaats, waar je ziel en je Hoger Zelf zich welkom voelen om steeds meer met je samen te gaan.’

‘Er zijn nog twee belangrijke redenen voor het Heilige Vrouwelijke om de mensen en jullie planeet nu actief te ondersteunen bij jullie ascentieproces. De vierde reden is dat zij helpt om de herwaardering en liefde voor moeder Aarde en het fysieke lichaam te versterken. Jullie lichamen zijn heilig en ze zijn gemaakt van de elementen die jullie aarde voor jullie ter beschikking stelt. Jullie voeding komt van haar, en door jullie longen zijn jullie in staat om zuurstof binnen te halen, zonder welke jullie niet zouden kunnen leven. Zij biedt jullie de materialen waarvan jullie je kleding en jullie onderdak kunnen vervaardigen. Isn’t that wonderful? Het Heilige Vrouwelijke helpt jullie dit te herinneren na een lange tijd waarin de aarde en jullie lichamen flink onder druk stonden door ontkenning, minachting en misbruik, veelal onder het dekmantel van religie en politiek.

De vijfde reden is dat zij, het Heilige Vrouwelijke, vooral ook heel praktisch van aard is. Nee, je hoeft niet jarenlang de boeken in te duiken, of een leraar te volgen of je af te zonderen van de wereld. Leef je leven, verbind je met je naasten, geef en ontvang liefde, werk en heilig, bid en leef, verzorg en laat je verzorgen. Inspireer en wees blij, geniet van wat het leven en de aarde je bieden. Je hebt je met de aarde en je fysieke bestaan hier verbonden om ook echt deel uit te maken van deze aarde. Om helemaal in de stof te gaan, de materie te onderzoeken door haar te beleven. Dat ook is de wijsheid van het Heilige Vrouwelijke. ‘

Doornroosje had alles in zich opgenomen en gloeide van blijheid. Wat fijn om nu in deze tijd op aarde te zijn! ‘Weet je Sarafina, eigenlijk weet ik nóg twee redenen waarom het Heilige Vrouwelijke zelf ook eerst moest ontwaken.’ Nauwelijks had ze dit gezegd, of ze voelde hoe de stralende engelachtige aanwezigheid haar haren beroerde en door haar heen glimlachte. Ze begon te vertellen. ‘De laatste twee redenen, die ik nu zelf kan bedenken, hebben te maken met het Heilige Huwelijk en de aard van het sprookje. Daar waar ik vandaan kom, vanuit de Eenheid, daar bestaat helemaal geen onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk. In de hoogste dimensies is alles één. Daar is geen dualiteit. Die scheiding is een illusie, en mijn slaap ook. Want ben ik nou degene die slaapt? Of degene die droomt? Of die nu als mijn mannelijke wederhelft zichzelf aan het zoeken is? Of is hij degene die slaapt en mij droomt? Weet je, wat maakt het uit! Ik ben blij dat ik wakker ben nu!’ Ze bewoog vrolijk en gracieus met haar lichaam.

‘En dan de sprookjes… Wist je dat sprookjes vertellen vroeger vooral door vrouwen gebeurde? Zij vertelden elkaar en hun familie verhaaltjes waar ze zaadjes in stopten, zaadjes van wijsheid over de weg terug naar huis. Dat gebeurde lang, heel lang voordat het schrift überhaupt uitgevonden was. Volgens mij is de cirkel nu rond en heb ik mij zojuist mijn eigen verhaal herinnerd. Dank je wel Sarafina, ik ben heel blij dat ik nu wakker ben en ga mijn eigen deel helpen terughalen, dat nog altijd op zoek is naar mij en dat denkt dat ik nog immer niet ontwaakt ben.’

Ze moesten beiden hard lachen en toen ze uiteindelijk vertrok, bleef Sarafina Doornroosje nog lang nawuiven. ‘Volgende keer vertel ik je nog wat meer over je ontwakingsproces, dan vertel ik je over je chakra’s, die nu heel stralend schitteren.’ En Doornroosje? Die wist niet beter dan dat ze zojuist door zichzelf wakker was gemaakt. Ze draaide zich om, hupte een weinig en sloeg haar glanzend witte, engelachtige vleugels uit.

Voor het vervolg (deel 2 en slot), klik hier.

Wytske Jónás is hypno- en regressietherapeute en ascentiecoach bij Je Wilde Ware Zelf (Leiden). Zij deelt ervaringen uit haar eigen bewustwordingsproces om anderen te helpen de stap te maken naar de ‘Nieuwe Aarde’ of ‘Vijfde Dimensie’- waarbij we leren leven vanuit ons hart en in verbinding met onze ziel. Ook begeleidt zij hierin mensen in haar praktijk te Leiden. Wie ondersteuning wenst op het pad naar ascentie of meesterschap, of wie blokkades wil oplossen uit dit of een vorig leven, kan contact opnemen via contact.