Door Wytske Jónás, 5 april 2017

Het Pad naar Meesterschap is bezaaid met de rozen van The Divine Feminine… In deze blog vind je als inwijdeling nieuwe sleutels voor je weg naar ‘Soul Mastery’.

Soul Mastery

Soul Mastery: hoe paradoxaal dit ook klinkt, ‘mastery’ gaat eigenlijk over ‘surrender’. Surrender of overgave aan het hoogste goddelijke deel van jezelf, je goddelijke vonk als schepper. Die goddelijke vonk reist met je mee gedurende je hele reis als ziel –en daarbuiten. Vanaf de dimensie waar je ooit begonnen bent ‘jezelf’ als bewustzijn te ervaren. Overgave gaat daarbij voorbij aan het ontstaan van je ziel, omdat dit bewustzijn verder reikt. Voor sommigen reikt dit aan het Grote Niets, het Niets-Is dat onlosmakelijk verbonden is met het Al Wat Is. Het Onnoembare, de Schepper-Schepping of ‘gewoonweg’ God. Eigenlijk schieten woorden tekort, omdat woorden en taal niet langer toereikend zijn om bepaalde ervaringen te beschrijven. We kunnen hooguit glimpen opvangen van deze werkelijkheid, glimpen die iets van die ervaring in onszelf omhoog kunnen brengen. Maar de ervaring zullen we zelf moeten ondergaan.

In het volgende deel van deze blog wil ik een paar van die glimpen aanbieden. Ze zijn voor mij intiem verbonden met de rol van het Goddelijke Vrouwelijke in ons proces naar Meesterschap. Veel inwijdelingen leggen nu dit pad af. Daarbij verbreden ze hun bewustzijn en worden zij steeds meer een kanaal voor dit uitgebreide (of goddelijke) bewustzijn op aarde. Zij worden hierdoor een soort lantaarn of fakkel voor anderen die voorzichtig vanuit hun ziel de impuls op voelen komen om ook dit pad te bewandelen. We leven in een tijd waarin we allemaal meesters mogen worden, of onze zielenmissie mogen volbrengen (want velen van ons zijn al meesters in een andere dimensie of op een andere planeet).

Soms kunnen we reeds meester zijn in een andere dimensie, maar op aarde of in de derde dimensie nog wat uit te werken hebben. Ook daarom zijn we hier. En we zijn dan hier om onze totale zielsgeschiedenis te leren kennen en in liefde te aanvaarden. Wie eenmaal dit proces ingaat, merkt al snel dat dingen die geheeld mogen worden haast vanzelf naar de oppervlakte komen drijven: herinneringen uit vorige levens op aarde, als mens maar ook als niet-mens. En herinneringen aan ervaringen uit en met onze zielengroep (monadische ervaringen) of andere planeten en sterren. Herinneringen ook van onszelf als engelwezen. Hoe meer we in de vijfde dimensie verankerd worden (de vijfde dimensie is een frequentie die we binnenin ons dragen en uitstralen naar buiten), hoe meer we van dit engellicht terug beginnen te krijgen in onze aura. Heldervoelend en helderziend is dit waarneembaar als het aangroeien van onze etherische vleugels. Kortom: we worden een multidimensionaal wezen van Licht.

Verbindende as tussen Hemel en Aarde

Bij dit alles is het heel belangrijk dat we goed verbonden zijn met zowel Hemel als Aarde, en we een stevige verbindende as tussen deze twee vormen. Veel mensen vergeten dit, en reiken bijvoorbeeld vooral uit naar het ‘kosmische’ of hemelse aspect. De kans is dan echter groot dat je bewustzijn niet goed gegrond is en versnipperd raakt. Je neemt dan veel informatie op uit de kosmos die niet per se voor jou bedoeld is. Wel interessant, maar je hebt het niet nodig voor je eigen zielengroei. Ook omdat het onnodige verwarring of angst kan oproepen. Dit terwijl de drive van je ziel is om opnieuw alle (afgesplitste) delen van zichzelf terug in Liefde te brengen waarbij alle elektronen van deze delen weer op de resonantie van onvoorwaardelijke liefde komen- dezelfde onvoorwaardelijke liefde waaruit de ziel als geheel ooit voortgekomen is. ‘Zorg eerst dat je liefde en compassie voelt voor angst en verwarring, voordat je ze bij je uitnodigt,’ zou ik haast willen zeggen. Wanneer we eenmaal die compassie en liefde kunnen voelen, zal onze ziel vanzelf met die dingen komen die belangrijk zijn voor onze groei.

Daarom ook: een goede, stevige verbinding met de Aarde is een must. Want Hemel én Aarde werken samen om jou je goddelijke natuur te helpen herinneren. Zoals de Zon en de Maan dat doen (en jij het goddelijke kind bent dat uit deze verbinding is voortgekomen). Waar de Hemel en de Zon het superbewustzijn vertegenwoordigen, doen de Aarde en de Maan dit voor het onderbewustzijn. Beiden mogen nu worden samengebracht omdat hun gezamenlijke creatie –Jij- nu wakker mag worden uit de lange droom en zijn goddelijke aard mag omarmen. Je superbewustzijn dat al die tijd het overzicht over deze schepping en dit grote plan voor de derde dimensie heeft behouden, is overigens niet degene die wakker hoeft te worden. Het is al die tijd wakker gebleven en leek van je afgescheiden door een sluier van vergetelheid –een sluier die de voorwaarde was voor een ieder die het experiment in de derde dimensie ooit uit vrije wil wilde aangaan.

Deze sluier van vergetelheid wordt ieder jaar dunner en voor veel inwijdelingen op het pad naar Meesterschap is zij al voor een belangrijk deel opgeheven. Zij worden nu uitgenodigd om een fase dieper te gaan en een nieuwe laag van hun onderbewustzijn hier op aarde te herinneren: de laag van de Dromer. Deze laag is dát deel van ons dat alle wijsheid, kennis en ervaring hier op aarde meegebracht heeft om onze ervaring als mens voor te bereiden. Dit deel van onszelf is er altijd, en kijkt ook naar ons. Het heeft er weet van wie wij zijn, en houdt net zolang de energie voor ons vast als wij nodig hebben om hier op aarde ons experiment als ziel te volbrengen.

Omdat dit deel verbonden is met het fysieke aspect van onszelf –via ons bloed en onze botten- noem ik het een deel van het Goddelijke Vrouwelijke. Wanneer we ons met haar verbinden, omarmen we een nieuw aspect van ons multidimensionale bewustzijn. Zij is een deel van ons onderbewustzijn dat we via ons lichaam tot leven kunnen wekken. Zij is ook degene, die ons nu aan het dromen is. Helaas is zij echter ook niet zelden gewond geraakt, en onbegrepen en ontheiligd omdat zij deel uitmaakt van het Goddelijke Vrouwelijke. De afgelopen tijd ben ik haar een paar keer tegengekomen: als sylph of sylphide (fee verbonden met het element lucht) en ook wel als naïade (fee of nimf verbonden met water), als zeemeermin, als walvis en waterdraak (Tiamat) en als de Magdalena. Wanneer we deze aspecten van het Goddelijke Vrouwelijke in ons onderbewuste opnieuw leren omarmen, komen we een stap verder op ons pad naar Soul Mastery.

De sylphide

In een flits zie ik een prachtige, grote vijver waar een grote maan boven hangt. De vijver lijkt gevuld met water vanwege de reflectie van de maan hierop, maar wanneer je dichterbij komt ontdek je dat de vijver voornamelijk met licht gevuld is. Licht die oorspronkelijk vele kleurschakeringen kon aannemen, maar die nu op de een of andere manier flets lijkt te zijn. Vergane glorie, is het eerste wat door me heen schiet. Ik zie ook een vrouw ervoor staan die niets anders lijkt te doen dan staan en voor zich uitstaren. Hoe lang staat zij hier al? Ze maakt een allesbehalve levendige indruk. Het lijkt erop dat ze over de vijver waakt, en zich heeft voorgenomen om hoe dan ook hier te blijven. Ook als de vijver zelf in vergetelheid is geraakt en alle andere priesters en priesteressen om haar heen verdwenen zijn. Is ze vergeten dat deze tijden van weleer allang vergeten zijn? Of wacht ze nog ergens op? Is ze mijzelf in een eerder bestaan of een afgesplitst zielsdeel dat hier is blijven hangen?

Ik besluit haar blik te volgen. Ze blijkt niet met haar ogen te kijken, maar met haar derde oog. Ik volg haar blik vanuit dit oog en zie mezelf zoals ik nu ben. Zij weet dus wie ik ben. Zij weet dat ik nu hier ben en contact met haar maak. Het duurt lang voordat ik haar begrijp, omdat ik aanvankelijk het gevoel heb dat ik haar naar het licht moet sturen. Pas later, wanneer ik opnieuw met haar contact maak, ontdek ik dat zij mijn droomster is. Ze droomt mij en houdt het veld en de energie voor mijn bestaan nu vast. Ja, ze leeft in mijn onderbewuste en het is belangrijk dat ik me weer met haar verbind. Dat doe ik ook, en met iedere keer dat ik me daarna met haar verbind, merk ik dat ze wat meer glans en kleur krijgt. Het is alsof ze opnieuw tot leven komt doordat zij herkend wordt door haar eigen droomcreatie. Hoe bijzonder is dit! Ik zie dat zij nooit een mens is geweest zoals we onszelf in onze fysieke, dichte vorm kennen. Zij is vooral een etherisch wezen, een priesteres-sylphide die nauw verbonden is met de elementen lucht en water.

Zij en naar ik vermoed al haar soortgenoten (de feeën en waternimfen) waren al op aarde lang voordat de eerste mens hier zijn intrede deed. Zij zijn verbonden met de aarde als kraamkamer omdat ze de planeet hebben helpen klaarmaken voor de komst van de mens. Dat deden ze door het helpen ontwikkelen en onderhouden van de flora en fauna op aarde–de bomen, planten, stenen en dieren. De eerste mensen hadden nog goed contact met hen en genoten hun bescherming. Later, toen de mens steeds meer zijn goddelijke connectie begon te verliezen door een val in het bewustzijn, trokken zij zich steeds meer terug. Nu, in deze tijd, mogen hun en onze wereld weer samen beginnen te komen… een belangrijke stap voor de ziel op weg naar meesterschap!

De zeemeermin

Ze lag op haar rug en spartelde. Haar handen en vooral haar vingers bewogen onwillekeurig. Haar lippen smakten en hapten naar lucht of water. Het leek of het licht uitging en het heel lang donker zou gaan worden. Wat had ze verkeerd gedaan? Ze kon er niet bij, want ze voelde een druk op haar derde oog, een druk die almaar begon toe te nemen. Ook haar benen bewogen onwillekeurig en ze had geen idee waarom deze zo bewogen. De ervaring had nog het meeste weg van een vis met een grote staart die lag te spartelen op het droge. Was zij een zeemeermin die haar connectie met het goddelijke geleidelijk of zelfs plotseling begon te verliezen? Was zij op de hoogte van wat er zou gaan gebeuren? Om haar heen zag ik verschillende flitsen en beelden opkomen die hierop leken te wijzen.

Omdat echter niet ik, maar een collega deze sessie begeleidde bij deze vrouw, hield ik mijn waarnemingen voor me. Later moest ik denken aan mijn eigen ervaring, die ik naar aanleiding van een meditatie met een Lemurisch kristal had beleefd. In die ervaring bevind ik me aanvankelijk in een kring van circa twaalf mannen en vrouwen. We zijn bezig met een kristallenceremonie waarbij we vanuit ons derde oog en ons hart energie stromen van en naar de kristallen in het midden. We zijn ons bewust van het belang van deze ceremonie, omdat het derde oog en het hart van de mensen steeds meer zullen dichtgaan in de aardse dimensies. De frequenties en energieën die wij uitstralen moeten op de een of andere manier bewaard en behoed blijven.

Het moment daarop ervaar ik hoe een soort verdriet zich van me meester maakt. Als groep verlaten we de cirkel en gaan we uit elkaar. We slaan allemaal verschillende richtingen in en zullen elkaar voorlopig niet meer zien.  Ik voel hoe sommigen van ons nu de aarde zullen verlaten om terug te keren naar de sterren. Anderen waaieren uit over de wereld. Een hele andere tijd breekt nu aan voor de aarde. Kort daarop voel ik mijn onderbuik koud en wat gevoelloos worden en veranderen in het onderlichaam van een zeemeerminachtige. Ik ervaar ook de aanwezigheid van Neptunus. Het volgende moment is alles ‘black and out’ en ervaar ik verstikking. Einde van de ervaring.

Pas een paar sessies later met cliënten die eveneens in een herinnering als zeemeermin terechtkomen, begrijp ik hoe onbezorgd, vreugdevol en vrij het leven als zeemeermin voor velen van ons geweest moet zijn. Deze ervaring huist in ons onderbewustzijn, maar vermoedelijk ook het trauma wat daaroverheen gekomen is. Hoevelen van ons hebben hierin nog een deel uit hun zielsgeschiedenis te helen? Hetzij omdat ze plotseling uit deze ervaring werden weggerukt, hetzij omdat ze hiermee de ervaring van het neerdalen van de sluier van vergetelheid en het dichtgaan van het derde oog meegemaakt hebben?

De walvis of waterdraak

Tiamat of het watermonster… in diverse mythen is zij verslagen en zien we de held triomferend op of naast haar gespietste lichaam staan. Ik kwam haar echter onverwacht tegen in een meditatie en o, wat draagt zij een lading onterechte veroordeling met zich mee. Ze was het bijna zelf gaan geloven! Wat was er aan de hand? Ze was er al vanaf het begin van het ontstaan van de aarde en heeft een connectie met een oervorm van de walvis. Ook heeft ze veel weg van een waterdraak. Ik voelde haar buik, en vooral hoe ruim deze van binnen was. Ja, deze buik was de kraamkamer en ook de grafkamer van heel wat levensvormen. Het was één grote bibliotheek waarin niet alleen alles onthouden, maar ook gerecycleerd werd. Beenderen, bloed, cellen en huid. Want dit alles maakt deel uit van de grote oermaterie waarvan zij een van de hoedsters is. En alle kennis vanuit het onderbewustzijn van de mensheid wordt steeds opnieuw ook via de beenderen en het bloed doorgegeven.

Tiamat als waterdraak maakt deel uit van het bewustzijn van de Prima Mater en de Grote Godin. Het is een deel van het Goddelijke Vrouwelijke dat verwond is geraakt. Deels komt dit doordat zij, als zij niet op een liefdevolle manier beteugeld wordt, volledig ‘los kan slaan’ en allesverslindend kan worden. Zij voedt zich namelijk met de energie die wij als mensen vaak niet in liefde hebben losgelaten (bijvoorbeeld wanneer we tijdens een leven veel angst, woede of negatieve gedachten lozen). We kunnen ons echter opnieuw liefdevol met haar verbinden door o.a. verantwoordelijkheid voor onze emoties en gedachten te leren dragen. Zo kunnen we haar helpen zich weer aanvaard te voelen. Dan worden we net als Maria en Quan Yin die de waterdraak hebben leren kalmeren en koesteren omdat zij niet langer gevoed hoeft te worden met onze angsten en overige rommel, maar daarentegen met liefde en compassie.

De Magdalena

Ik ben dit deel van het Goddelijke Vrouwelijke in ons onderbewustzijn de Magdalena gaan noemen, omdat zij zich zo als beeld presenteerde voor mijn geestesoog. Het was Lady Nada die mij haar op deze manier liet zien. Ik zag hoe deze vrouw keer op keer –leven na leven- de innerlijke fakkel van wijsheid en kennis brandende wist te houden, ondanks alle verzet en onverschilligheid die zij daarbij eventueel zou ontmoeten. Het was ook haar taak om deze fakkel koste wat kost brandende te houden, want ze had dit als een les in nederigheid en egoloosheid aanvaard. Ze verwachtte er niets voor terug van de mensen, want dan zou ze het doen uit een behoefte aan erkenning of gezien en gehoord willen worden. Daar ging het nu net niet om.

De Magdalena is uiteraard ook Maria Magdalena, die niet aflatend het licht zal blijven verkondigen, ondanks wat er op haar pad komt. Ze is tevens de gnostische Sophia, die tot het einde toe zich niet herkend onder de mensen zal blijven begeven om hen terug naar het licht te helpen keren. En tot slot is zij de bodhisattva, die het licht der verlichting boven de mensen blijft schijnen, totdat zij allemaal de weg terug naar huis gevonden hebben.

Dit deel van het Goddelijke Vrouwelijke komt pas goed tot haar recht wanneer de les van egoloosheid volledig geïntegreerd is door de inwijdeling. Het is een soort goddelijk offer dat zij brengt tegelijk met een les in meesterschap. Het is geen daad van onderdanigheid, maar nederig discipelschap dat misschien nog wel het beste met een citaat van Lao Tze verwoord kan worden: een leider of meester is op z’n best wanneer hij zijn taak volbracht heeft en zijn leerlingen of mensen zeggen: “Wij hebben het zelf gedaan.” Na deze innerlijke ontmoeting met de Magdalena realiseerde ik me eveneens, dat het niet voor niets Lady Nada was, die me hielp met het verkrijgen van dit inzicht. Zij is een opgestegen meester die zo wordt genoemd, omdat ze ‘nada, zonder ego’ is. Geen wonder dat zij de aangewezen ‘persoon’ is, om ons op dit punt verder te helpen op het pad naar Meesterschap…

N.B.: alle afbeeldingen zijn afkomstig van de gratis afbeeldingensite Pixabay.

Nieuw! Wegens succes worden de volgende twee workshops in mei herhaald: ZielenLicht (Ascentie met Hart en Ziel) en Een Aarde-Engel worden. Meedoen? Geef je dan snel op en profiteer van de vroegboekkorting!

Klik voor workshop ZielenLicht:           Klik voor workshop Aarde-Engel:

   

Wytske Jónás is hypno- en regressietherapeute en ascentiecoach bij Je Wilde Ware Zelf (Leiden). Zij deelt ervaringen uit haar eigen bewustwordingsproces om anderen te helpen de stap te maken naar de ‘Nieuwe Aarde’ of ‘Vijfde Dimensie’- waarbij we leren leven vanuit ons hart en in verbinding met onze ziel en geest. Ook begeleidt zij hierin mensen in haar praktijk te Leiden en werkt ze hiervoor desgewenst samen met de energieën van engelen, meesters en godinnen.

Wie ondersteuning wenst op het pad naar ascentie of meesterschap, of wie blokkades wil oplossen uit dit of een vorig leven, kan contact opnemen via contact. Voor wie kiest voor hypnotherapie: ook in 2017 geldt dat deze sessies vergoed blijven worden voor wie hiervoor aanvullend verzekerd is (informeer bij je eigen zorgverzekering of zij hypnotherapie dekken in de aanvullende verzekering).